Συνέντευξη του Γιώργου Βανή Λακκοτρύπη στον Τύπο των Μαρωνιτών.
– «Παίρνω πάρα πολλή δύναμη και με γεμίζει όταν έρχεται κάποιος και μου λέει ότι ακούω το τραγούδι σου και μου αρέσει»
– «Το καινούριο μου τραγούδι το επέλεξα γιατί ανήκει σε έναν μεγάλο καλλιτέχνη, τον Θέμη Αδαμαντίδη και το ξέρουν οι μεγαλύτεροι και με μια διασκευή θα το μάθαιναν και οι νεότεροι»
– «Με τον τρόπο του ο πατέρας μου μας κάνει να πιστεύουμε στην επιστροφή στην Αγία Μαρίνα και να μην χάνουμε ποτέ την ελπίδα μας»
– «Στην πρώτη μας επίσκεψη στην Αγία Μαρίνα έβλεπα τα πρόσωπα των συγχωριανών που ήταν κάπως απορημένα, σαν να σου έλεγαν «πότε πρόλαβαν και άλλαξαν τόσο πολύ τα πράγματα στο χωριό μας;»
Ο Γιώργος Βανής Λακκοτρύπης είναι το πέμπτο και μικρότερο παιδί του Γιαννάκη και της Πωλίνας Λακκοτρύπη που κατάγονται από την Αγία Μαρίνα Σκυλλούρας. Έχει ακόμη τέσσερα μεγαλύτερα αδέρφια: την Έλενα, τη Μαρία, τον Τζόζεφ και τον Πέτρο. Φοίτησε στο νηπιαγωγείο και το δημοτικό σχολείο Αγίου Μάρωνα στην Ανθούπολη, ενώ ακολούθως συνέχισε τη φοίτηση του στο γυμνάσιο-λύκειο «Ολύμπιον». Μέχρι σήμερα ακολουθεί τις σπουδές του στη μουσική στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου, ενώ γενικότερα ασχολείται με το τραγούδι στο μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του. Παράλληλα με το τραγούδι και τις σπουδές του, διατηρεί μαζί με τον αδερφό του Πέτρο μια καφετέρια στην περιοχή Λατσιών, με την ονομασία «Companeros», ενώ παράλληλα κάνει εμφανίσεις με το μουσικό σχήμα «Ρυθμός», στο οποίο συμμετέχει, κάθε Παρασκευή και Σάββατο στην «Πιρόγα» στο κέντρο της Λευκωσίας. Ο Γιώργος μιλά στον «Τ» για τα δύο τραγούδια που έχει πρόσφατα κυκλοφορήσει και σημειώνουν τεράστια επιτυχία, για την οικογένειά του, για το πάθος που έχει με το χωριό του την Αγία Μαρίνα Σκυλλούρας, καθώς και για τα επόμενα επαγγελματικά του σχέδια στο τραγούδι.
- Από πότε ασχολείσαι με τη μουσική και πως έλαβες την απόφαση να ασχοληθείς επαγγελματικά με το τραγούδι;
Ο πατέρας μου, όπως όλα τα μέλη της κοινότητας μας γνωρίζουν, είχε την «Ορχήστρα Μαρωνίτες», μαζί με τον θείο μου τον Αναστάση Λακκοτρύπη ο οποίος έπαιζε ντραμς. Από μικρό παιδί, εκεί όπου έπαιζε η ορχήστρα, ο πατέρας μου με έπαιρνε μαζί του για παρέα. Σιγά σιγά, επειδή μου άρεσε αυτό το πράγμα που έβλεπα, τον πατέρα μου να τραγουδά δηλαδή και τον θείο μου να παίζει ντραμς, πίστεψα ότι αυτό έπρεπε να κάνω και εγώ στη ζωή μου. Γεννήθηκα και μεγάλωσα με λίγα λόγια μέσα στη μουσική. Στη συνέχεια, ο γιος του θείου μου του Αναστάση, ο Γιάννος, σπούδαζε κρουστά στην Αθήνα και είπα μέσα μου ότι η μουσική είναι ο τομέας που θα πρέπει να ακολουθήσω και εγώ. Έβλεπα αυτά τα άτομα σαν πρότυπα και ήθελα να κάνω το ίδιο στη ζωή μου. Στο μεταξύ να αναφέρω πως και η νονά μου η Κατερίνα Αλλαγιώτη σπούδασε μουσική και αυτό επίσης αποτέλεσε έναν λόγο να κάνω και εγώ το ίδιο. Μεγαλώνοντας, ο πατέρας μου μου αγόραζε τουμπερλέκια και άλλα μουσικά όργανα και σε κάποια φάση μπήκα και εγώ με τη σειρά μου στον χορό. Αρχικά έπαιζα τουμπερλέκι σε διάφορες εκδηλώσεις σε μικρά μαγαζιά με πολύ χαμηλό μισθό. Από την αρχή δεν το έκανα αυτό που αγαπώ ούτε θα το κάνω ποτέ για τα λεφτά, επειδή αν το κάνεις για αυτό θα χαθεί η ουσία του.
Το πρώτο μαγαζί που δούλεψα για περίπου 3,5 χρόνια – και μπορώ να πω ήταν η πιο σοβαρή δουλειά που είχα μέχρι τότε – ήταν η Βιοτεχνική Αγλαντζιάς. Ήμουν 15 ετών όταν ξεκίνησα και τα παιδιά εκεί με αγκάλιασαν και τους ένιωθα σαν πραγματική οικογένεια. Και εγώ βέβαια τους είχα ανταμείψει για αυτή τους την αγάπη και έδινα τον καλύτερο μου εαυτό. Για να πάω εκεί με είχε συστήσει ο γνωστός Κύπριος τραγουδιστής Κύπρος Χαριλάου, ο οποίος μου έκανε μαθήματα τότε στο ωδείο της νονάς μου. Ο Ανδρέας Τρύφωνος, που να σημειωθεί είναι ο μαέστρος μου σήμερα, εργαζόταν στη Βιοτεχνική και επικοινώνησε με τον Κύπρο και του είπε πως ψάχνει άτομο για τουμπερλέκι. Αμέσως με πήρε τηλέφωνο και εκείνη η στιγμή έμεινε χαραγμένη στη μνήμη μου. Να ακούω τον Κύπρο να μου λέει: «θες να πας δουλειά;». Έτσι ξεκίνησα επαγγελματικά εκεί. Εκεί γνώρισα και τον Στάθη Ευσταθίου που μαζί με τον Ανδρέα Τρύφωνος δημιουργήσαμε το μουσικό σχήμα «Ρυθμός». Αυτό αποτελείται από τον Ανδρέα Τρύφωνος που παίζει πλήκτρα, τον Στάθη Ευσταθίου που παίζει μπουζούκι, τον Παναγιώτη Μελετίου στο βιολί, τον DJ Κρις Παναγή και δύο φωνές, εμένα και τη Χριστίνα Σελλά. Να αναφέρω ότι το σχήμα, πριν γνωρίσω εγώ τα παιδιά, προϋπήρχε με την ονομασία «Ηχοχρώματα». Με τις αλλαγές που έγιναν μετά αποφασίσαμε να το μετονομάσουμε σε «Ρυθμός».
- Η Χριστίνα Σελλά είναι και εκείνη μέλος της Μαρωνιτικής Κοινότητας. Πως έγινε η γνωριμία μαζί της και πως μπήκε στο σχήμα;
Μετά τη Βιοτεχνική, πήγαμε με το σχήμα μου στο κέντρο «Κόντε Δημόκριτος» (σημερινά «Βαρελάδικα») για να δουλέψουμε. Ακολούθως, μου έγινε πρόταση από την ταβέρνα «Καραφάκι» στη Λεμεσό για να εργαστώ ως τραγουδιστής. Η Χριστίνα εργαζόταν ήδη εκεί ως τραγουδίστρια και έψαχναν τραγουδιστή με ορχήστρα. Έτσι πήγαμε εμείς, εντελώς τυχαία. Παρόλο που είμαστε συγγενείς με τη Χριστίνα, δεν είχαμε τόση επαφή προηγουμένως. Εκεί δέσαμε που ξεκινήσαμε να τραγουδούμε μαζί. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα είχαμε στην πορεία τέτοια χημεία και αυτή την αγάπη που έχουμε μεταξύ μας. Τόσο στον επαγγελματικό, όσο και στον συγγενικό τομέα. Εκεί, αντιλαμβάνεστε, μπήκε και η Χριστίνα στο σχήμα μας και δεθήκαμε όλα τα μέλη σαν μια οικογένεια που αποτελούμε σήμερα το μουσικό σχήμα «Ρυθμός».
Μετά το «Καραφάκι», εγώ και η Χριστίνα δουλεύαμε σε ξεχωριστά μαγαζιά στη Λεμεσό. Θέλαμε όμως όλοι να κρατήσουμε το σχήμα. Έναν χρόνο μετά σταθήκαμε τυχεροί αφού μας ήρθε πρόταση από την «Πιρόγα» στη Λευκωσία που έψαχναν πλήρες σχήμα. Έτσι, εδώ και μερικά χρόνια είμαστε ακόμα εκεί κάθε Παρασκευή και Σάββατο και πάμε πάρα πολύ καλά. Παρόλη την αναστάτωση που μας έχει προκαλέσει ο κορωνοϊός, σταθερά και με τήρηση όλων των πρωτοκόλλων, το μαγαζί γεμίζει.
- Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησες ένα τραγούδι για την Αγία Μαρίνα, που είναι ευρύτερα γνωστό. Γιατί επέλεξες να κυκλοφορήσεις αυτό το τραγούδι;
Όπως όλοι ξέρουμε, τόσο οι στίχοι όσο και οι μουσική του εν λόγω τραγουδιού ανήκουν στον πατέρα μου. Σε κάποιο σημείο είπα μέσα μου ότι έπρεπε να κάνω ένα βήμα παραπάνω και να κυκλοφορήσω κάποιο τραγούδι. Μου έλεγαν όλοι να βγάλω τραγούδι, να πάω σε κάποιο μουσικό παιχνίδι της τηλεόρασης κτλ. Σκέφτηκα, λοιπόν, να αξιοποιήσω αρχικά αυτά που έχω και να έρθουν και τα άλλα σταδιακά. Είχα ενώπιον μου αυτό το τραγούδι που ανήκει στον πατέρα μου και που ακούστηκε πάρα πολύ όλα αυτά τα χρόνια και έγινε ευρύτερα γνωστό. Να σημειώσω ότι αυτό το τραγούδι το έγραψε ο πατέρας μου τη δεκαετία του 1990 με σκοπό να ακουστεί για πρώτη φορά σε μια χοροεσπερίδα του χωριού μου που έγινε στον Κοτσιάτη. Ακολούθως τραγουδήθηκε από πολλούς. Είπα και εγώ ότι θα ήταν μια καλή ευκαιρία που θα με βοηθούσε να ανεβώ επαγγελματικά.
Το βιντεοκλίπ του τραγουδιού να πούμε ότι γυρίστηκε στον Κοτσιάτη, σε μια παραγωγή που έγινε με τη βοήθεια του Ανδρέα Πεκρή, του Μιχάλη Πουλλή και του Ηλία Φελλά. Να πούμε ότι κατέβαλα πολλές προσπάθειες να εξασφαλίσουμε άδεια για να γυριστεί το βιντεοκλίπ στο χωριό μου, την Αγία Μαρίνα Σκυλλούρας, κάτι που στάθηκε αδύνατο λόγω του στρατού. Στεναχωρήθηκα από την εξέλιξη αυτή, αφού το ήθελα πάρα πολύ. Έχω αυτό το πάθος μέσα μου για το χωριό μου, αν και δεν το έζησα ο ίδιος στις δόξες του. Ίσως είναι λόγω του πατέρα μου που αγωνίζεται νυχθημερόν για την Αγία Μαρίνα, ίσως είναι λόγω της μητέρας μου και της οικογένειας μου που μου μιλούν συνεχώς για το χωριό μας; Δεν ξέρω. Τελικά, μετά από αυτή την εξέλιξη, καταλήξαμε στον Κοτσιάτη που όπως όλοι γνωρίζουμε εκεί ζουν πολλοί χωριανοί μας μετά την προσφυγοποίηση. Κάναμε και κάποια γυρίσματα στη Δένεια, στα οποία φαίνεται στο φόντο το βουνό που είναι η Αγία Μαρίνα ενώ να πω ότι πήραμε και κάποια πλάνα από την κατεχόμενη Μονή Προφήτη Ηλία αλλά δεν τα συμπεριλάβαμε επειδή ο καιρός τη μέρα εκείνη δεν ήταν καλός και επηρέασε τις λήψεις. Επομένως, αντιλαμβάνεστε ότι δεν είχαμε την πολυτέλεια λόγω της κατάστασης εκεί, να πάρουμε άλλα πλάνα.
- Ήθελες να στείλεις και κάποια μηνύματα με το συγκεκριμένο τραγούδι;
Εννοείται. Το τραγούδι μιλά εξάλλου από μόνο του. Λέει πως δεν θα την ξεχάσουμε ποτέ την Αγία Μαρίνα, ότι θέλουμε να πάμε στην πλατεία της και διάφορα άλλα. Άρα δεν χρειάζεται να πω κάτι περαιτέρω. Τα δέοντα μηνύματα τα στέλνουν τα λόγια του τραγουδιού.
- Πρόσφατα κυκλοφόρησε άλλο ένα τραγούδι σου που σπάει ρεκόρ θεάσεων στο YouTube, σε μια συνεργασία με δημοφιλείς παραγωγούς της Ελλάδας. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Με βάση που ανέφερα πριν, ότι ήθελα να αξιοποιήσω αυτά που έχω αρχικά για να έρθουν και τα άλλα σταδιακά, αντιλαμβάνεστε ότι ήρθαν αυτά «τα άλλα». Βοήθησε ο Θεός και η Αγία Μαρίνα. Θέλω να πω ότι νιώθω πολύ δυνατός που το πρώτο τραγούδι που κυκλοφόρησα είναι η Αγία Μαρίνα. Σε όλη μου τη μετέπειτα πορεία θα ξέρουν όλοι ότι αυτό ήταν το πρώτο μου τραγούδι. Μετά από την κυκλοφορία του τραγουδιού αυτού, μου είχε στείλει μήνυμα ο γνωστός παραγωγός Νίκος Βαρβαρέσος. Μου είπε ότι χρειαζόταν ένα κομμάτι του τραγουδιού μου για να το εφαρμόσει κάπου. Εγώ εν τω μεταξύ ήθελα έναν παραγωγό για να με προωθήσει. Κουβεντιάσαμε λίγο και μετά βρεθήκαμε και με «ανέλαβε». Αποταθήκαμε αρχικά στον παραγωγό Μιχάλη Τουρατζίδη στη Θεσσαλονίκη, αλλά για διάφορους λόγους δεν προχωρήσαμε. Μετά ο Νίκος με σύστησε στους γνωστούς Έλληνες παραγωγούς στην Αθήνα, τον Νίκο Σουλιώτη και τον Κωνσταντίνο Παντζή που είναι και συνεργάτες του. Από την πρώτη μέρα, στο στούντιο του Κωνσταντίνου Παντζή, μου έδωσαν δύο τραγούδια ως επιλογές. Το ένα είναι αυτό στο οποίο καταλήξαμε, το «Μάτια μου γλυκά» που πρωτοτραγούδησε ο Θέμης Αδαμαντίδης, ένα υπέροχο τραγούδι το οποίο είχε ξεχαστεί. Το δεύτερο ήταν ένα εντελώς καινούριο τραγούδι και εγώ προτίμησα να κάνω μια επανεκτέλεση το τραγούδι του Αδαμαντίδη. Ήθελα να το εκμεταλλευτώ κιόλας, ότι είναι ένα τραγούδι γνωστό, ενός μεγάλου καλλιτέχνη που το ξέρουν οι μεγαλύτεροι και με μια διασκευή θα το μάθουν και οι νέοι. Από την ίδια μέρα «γράψαμε» το τραγούδι. Ξεκινήσαμε έτσι τη συνεργασία μας και το τραγούδι και η επιτυχία του μας ενθουσίασε όλους. Για να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα να πάει τόσο καλά όσο πάει σήμερα που σημειώνει τεράστια επιτυχία.
- Πόσο ψηλά στοχεύει σήμερα ο Γιώργος Λακκοτρύπης; Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;
Όλοι μου λένε να βάλω στόχους. Εγώ προτιμώ να μην έχω στόχους. Θέλω να ακολουθώ την πορεία μου, πρώτα να είμαστε καλά και να έχουμε την υγεία μας και όσο μπορώ να ανεβαίνω θα ανεβαίνω. Δεν θέλω να βάλω έναν στόχο, να τον πετύχω και να σταματήσω. Θέλω να προχωρώ συνεχώς. Για τα επόμενα μου σχέδια, θέλω να συνεχίσω και να βγάλω και άλλα τραγούδια. Και δικά μου τραγούδια τα οποία να πω ότι ετοιμάζονται και τα έχω δει. Επομένως σε σύντομο χρονικό διάστημα θα κυκλοφορήσω και νέα τραγούδια, σε συνέχεια των δύο που έχω ήδη κυκλοφορήσει. Θέλω να πω ότι έχω στα υπόψη ένα ακόμα τραγούδι του πατέρα μου που ονομάζεται «Πατρίδα μου» που δεν είχε ακουστεί τόσο πολύ όσο το «Αγία Μαρίνα», εντούτοις κάποιο παλαιότεροι ίσως να το είχαν ακούσει κάπου. Εύχομαι σε κάποια φάση και το θέλω πάρα πολύ, να εντάξω και αυτό το τραγούδι στα πλάνα μου. Θέλω να σφραγίσω αυτά τα κομμάτια του πατέρα μου. Επίσης, θα ήθελα να συνεργαστώ με δισκογραφική εταιρεία. Μου έχουν γίνει κάποιες προτάσεις αλλά δεν βιάζομαι σε αυτό. Θέλω τον χρόνο μου να τα αξιολογήσω. Παραδειγματίστηκα και από πολλούς που είχαν κάνει βιαστικές κινήσεις και δεν πέτυχαν, αφού γνωρίζουμε τις δυσκολίες και τις ψηλές απαιτήσεις του χώρου της μουσικής στην Ελλάδα. Δεν θέλω να πάω στην Ελλάδα για το επόμενο βήμα και να γυρίσω πίσω χωρίς αποτέλεσμα. Θέλω να το πάρω αργά, να πάω όταν είμαι έτοιμος και να μείνω εκεί. Το όνειρο μου είναι να γίνω ένας γνωστός, αγαπημένος τραγουδιστής. Να ακούγεται η φωνή μου παντού. Παίρνω πάρα πολλή δύναμη και με γεμίζει πολύ αυτό το πράγμα, το να έρχεται κάποιος και να μου λέει ότι ακούω το τραγούδι σου. Με κάνει να αισθάνομαι πολύ περήφανος αυτό.
- Είσαι γόνος οικογένειας που προσφέρει ανελλιπώς τόσο στην Αγία Μαρίνα όσο και στην κοινότητα, κάτι που φανερώνεται και από τον πατέρα σου. Θα ήθελες να μας μιλήσεις λίγο για αυτό;
Με τον τρόπο του ο πατέρας μου μας κάνει να πιστεύουμε στην επιστροφή στην Αγία Μαρίνα και να μην χάσουμε ποτέ την ελπίδα μας. Εγώ τον θαυμάζω για την αγάπη που έχει για το χωριό μας, για την ομάδα του Κέδρου και γενικότερα για την κοινότητα μας και είναι απίστευτο το πόσο πολύ αγωνίζεται για την Αγία Μαρίνα και τον κόσμο της. Είναι η μεγάλη του αγάπη η Αγία Μαρίνα, μετά την οικογένεια του βέβαια (γέλια). Είναι ένας εξαιρετικός πατέρας και συγκινούμαι πολύ όταν μιλώ για τον ίδιο. Το να προσφέρω και εγώ με τον δικό μου τρόπο και να βοηθώ όσο γίνεται, είναι κάτι που σίγουρα δεν θα το σταματήσω ποτέ. Και μέσω του τραγουδιού που κυκλοφόρησα για την Αγία Μαρίνα, θεωρώ πως και εγώ με αυτό τον τρόπο βοηθώ στην προσπάθεια που καταβάλλουμε για το χωριό μας.
- Πως ήταν η εμπειρία σου κατά τις πρόσφατες επισκέψεις σου στην Αγία Μαρίνα;
Θυμάμαι στην πρώτη μου επίσκεψη, πως ένιωθα πολύ περίεργα. Έβλεπα τα πρόσωπα των συγχωριανών, που ήταν εκεί μαζί μας, που ήταν κάπως απορημένα. Λες και σου έλεγαν «πότε πρόλαβαν και άλλαξαν τόσο πολύ τα πράγματα στο χωριό μας;». Έβλεπαν μια αλλαγή τεράστια, ένα χωριό ερειπωμένο. Ειδικότερα θυμάμαι μια συζήτηση για τα τανκς που είχαν βάλει μέσα στη μεγάλη εκκλησία και μου προκάλεσε στεναχώρια και μεγάλη λύπη. Ήταν περίεργα τα συναισθήματα. Πριν πάμε μάλιστα, ανυπομονούσα αρκετές μέρες προηγουμένως. Ήθελα πολύ να πάω και να δω από κοντά το χωριό μου για το οποίο είχα ακούσει τόσα πολλά. Τη δεύτερη φορά, ένιωθα πιο άνετος επειδή είχα ξαναπάει. Και πλέον πάμε τακτικά, όταν μας επιτρέπεται βέβαια κατά τις μεγάλες γιορτές. Αλλά πάντα μένει αυτό το παράπονο που δεν μας επιτρέπεται να πηγαίνουμε ελεύθερα, όποτε θέλουμε. Άρα αντιλαμβάνεστε πως, όποτε πηγαίνω, προσπαθώ να εκμεταλλευτώ τον λιγοστό χρόνο που έχουμε για να δω όσο περισσότερα γίνεται εκεί.
- Ένα τελικό μήνυμα προς τους αναγνώστες της εφημερίδας μας.
Θέλω να σας ευχαριστήσω ως εφημερίδα για την ευκαιρία που μου δίνετε με αυτή τη συνέντευξη. Εύχομαι από καρδιάς για το καλύτερο, όχι μόνο για την Αγία Μαρίνα, αλλά για όλα τα χωριά μας και για την Κύπρο μας που πέρασε τόσες δυσκολίες. Εύχομαι για ένα καλύτερο αύριο, που θα φέρει την πολυπόθητη επιστροφή στα χωριά μας και που θα επανενώσει επιτέλους τον τόπο μας.
