Ρόλος Εκπροσώπου Μαρωνιτών

Το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας αναγνωρίζει τρεις θρησκευτικές ομάδες (άρθρο 2) στις οποίες παρέχει το δικαίωμα εκπροσώπησης στην Ελληνική Κοινοτική Συνέλευση (άρθρο 109), ως αποτέλεσμα της απόφασης τους, το 1960, να ανήκουν στην Ελληνοκυπριακή κοινότητα. Οι Μαρωνίτες, οι Αρμένιοι και οι Λατίνοι είναι οι τρεις συνταγματικά αναγνωρισμένες από την Κυπριακή Δημοκρατία θρησκευτικές ομάδες.

Μετά την κατάργηση της Ελληνικής Κοινοτικής Συνέλευσης το 1965 η κυπριακή κυβέρνηση, επικαλούμενη το δίκαιο της ανάγκης, δημιούργησε το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού. Έκτοτε και με τον νόμο που προνοούσε τη δημιουργία του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, οι Εκπρόσωποι των θρησκευτικών ομάδων αποτελούν μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων (Ο Περί Μεταβιβάσεως της Ασκήσεως των Αρμοδιοτήτων της Ελληνικής Κοινοτικής Συνελεύσεως και περί Υπουργείου Παιδείας Νόμος 12/1965).

Ο Εκπρόσωπος των Μαρωνιτών εκλέγεται την ημέρα των εκάστοτε Βουλευτικών εκλογών και η θητεία του είναι πενταετής. Ο ρόλος του είναι να αποτελεί τον σύνδεσμο της Κοινότητας και της Κυβέρνησης και έχει το δικαίωμα να θέτει τις απόψεις της Κοινότητας σε οποιοδήποτε θέμα την αφορά, ενώπιον οποιουδήποτε οργάνου ή επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων ή οργάνου ή αρχής της Δημοκρατίας. Δεν έχει όμως το δικαίωμα λόγου και ψήφου στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Διαχρονικά έχουν γίνει προσπάθειες για αναβάθμιση του ρόλου του Εκπροσώπου για πλήρη δικαιώματα ισότιμα με αυτά των άλλων Βουλευτών στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Για τους Μαρωνίτες της Κύπρου η αναβάθμιση του ρόλου του Εκπροσώπου στη Βουλή είναι στόχος αμετάθετος.

Ο Εκπρόσωπος των Μαρωνιτών είναι ex officio μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Σχολής Terra Santa στη Λευκωσία. Επίσης, συμμετέχει στις ακόλουθες επιτροπές:

  • Επιτροπή Παιδείας στη Βουλή των Αντιπροσώπων
  • Συμβουλευτική Επιτροπή Ιδιωτικής Εκπαίδευσης, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού
  • Εθνική Επιτροπή για τη Διαφορετικότητα κατά των Διακρίσεων στο χώρο της Απασχόλησης
  • Ευρωπαϊκή Επιτροπή εναντίον του Ρατσισμού και της μη Ανεκτικότητας