Αναδημοσίευση μιας ενδιαφέρουσας συνέντευξης του νεαρού ποδοσφαιριστή του Πανιωνίου Αντώνη Καράχαννα από το αθλητικό ένθετο της εφημερίδας “Ο Τύπος των Μαρωνιτών” (Αρ. Φύλλου 123).
Πρόκειται για έναν σπάνιο νέο αφού συνδυάζει να είναι αστέρι και στο γήπεδο και στα γράμματα και για αυτό τον λόγο έχει ήδη προσφορές από 35 πανεπιστημιακά ιδρύματα των Ηνωμένων Πολιτειών. Χαμηλών τόνων όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι πηγές μας, αλλά καταβάλλοντας σε καθημερινή βάση σκληρό αγώνα, ο νεαρός Μαρωνίτης ποδοσφαιριστής του Πανιωνίου Αντώνης Καράχαννας που κατάγεται από τον Ασώματο, μας μίλησε για την πορεία του, τα επτεύγματά του και για το πως κατέληξε στην ομάδα του Πανιωνίου. Πολλοί οι προπονητές που τον είχαν “βάλει στο μάτι” από την παιδική του ηλικία, όπως μαθαίνουμε από τα ελληνικά ΜΜΕ. Ο Αντώνης, μας μιλά επίσης για το μέλλον του, τα σχέδια του αλλά και για όλα όσα από τον πατέρα του έμαθε για την κοινότητα των Μαρωνιτών, έχοντας γεννηθεί και ζήσει μέχρι σήμερα στην Αθήνα. Εξηγεί, επίσης πως ένας νεαρός αθλητής πετυχαίνει να συνδυάσει τον αθλητισμό με τα μαθήματά του και κάνει λόγο για τους ανθρώπους που τον στηρίζουν και είναι δίπλα σε κάθε του βήμα.
Βασικά στοιχεία
Ηλικία: 17 / Ομάδα που ανήκεις: Πανιώνιος Κ20 / Ημερομηνία Γεννήσεως: 23/11/1999 / Καταγωγή: Γεννήθηκα στην Αθήνα από Κύπριο Μαρωνίτη πατέρα και Ελληνίδα μητέρα / Γονείς: Ρομπέρτο και Στέλλα Καραχάννα
Μίλησε μας λίγο για το ξεκίνημα σου. Πως έγινε η αρχή με το ποδόσφαιρο;
Ξεκίνησα να κλοτσάω μπάλα, πριν ακόμη περπατήσω… Όλη μου τη ζωή είμαι με μια μπάλα στα πόδια παρόλο που ο πατέρας μου δε με πίεσε ποτέ να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο αν και εκείνος υπήρξε επαγγελματίας ποδοσφαιριστής ενώ σπούδαζε στην Αμερική και ακόμη και σήμερα το αγαπάει πολύ. Σε ηλικία 6 ετών πήγα στην ομάδα του σχολείου μου (St. Catherine’s) και με αυτή πήραμε 3 σερί πρωταθλήματα. Έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις για τα χρόνια αυτά και νομίζω πως έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στο να αγαπήσω τόσο πολύ το άθλημα αυτό. Στο τελευταίο μας πρωτάθλημα με ανακάλυψαν οι Ζάετς και Γκμοχ του Παναθηναϊκού και μου ζήτησαν να πάω στον Παναθηναϊκό. Ξεκίνησα προπονήσεις στην Παιανία αλλά τελικά λίγο πριν υπογράψω κατέληξα στον Ολυμπιακό ο οποίος με είχε κυνηγήσει πολύ.
Πως ακριβώς κατέληξες στον Πανιώνιο;
Μετά από αρκετά χρόνια στις ακαδημίες του Ολυμπιακού και πολλές ομαδικές και προσωπικές επιτυχίες (4 πρωταθλήματα, MVP σε διάφορες διοργανώσεις, και άλλα) το καλοκαίρι του 2016 κατέληξα στον Πανιώνιο. Ο βασικός λόγος για την μετακίνηση μου ήταν η πολύ μεγάλη ιστορία του Πανιωνίου στην ανάδειξη ταλέντων και η ελπίδα να γίνω και εγώ ένα από αυτά. Επιπλέον, στον Πανιώνιο κατάλαβα πως θα είχα περισσότερο χρόνο συμμετοχής σε μια ιδιαίτερα δύσκολη χρονιά αφού θα ήμουν με διαφορά ο μικρότερος σε ηλικία ποδοσφαιριστής σε κάθε αγώνα. Έτσι αποφάσισα να συνεχίσω στον Πανιώνιο αφού όλοι οι άνθρωποι του μου έδειξαν από την πρώτη στιγμή πόσο πολύ με ήθελαν στην ομάδα. Χαίρομαι που και εγώ με τη σειρά μου ανταπέδωσα την εμπιστοσύνη τους με καλές εμφανίσεις και σημαντικά γκολ. Το γεγονός όμως ότι κατάφερα να χριστώ ο νεότερος αρχηγός Κ20 στην ιστορία της Superleague, νομίζω πως δικαιώνει όλους μας.
Σπουδαίο ταλέντο αλλά λίγα είχαμε ακούσει στην Κύπρο για τα επιτεύγματα σου. Προτιμάς να κρατάς χαμηλούς τόνους;
H αλήθεια είναι εκτός γηπέδου προτιμώ να κρατάω χαμηλό προφίλ. Σημασία για μένα έχει η ομάδα και πως θα πετύχουμε όλοι μαζί. Το σύνολο μετράει όχι το άτομο. Πιστεύω πολύ στη σκληρή δουλειά και στα λίγα λόγια. Στόχος μου είναι να μιλάνε οι επιτυχίες μου για μένα. Άλλωστε δεν θεωρώ ότι έχω πετύχει κάτι πολύ σημαντικό σε ατομικό επίπεδο μέχρι σήμερα και για αυτό το λόγο συνεχίζω να δουλεύω και αποφεύγω συνειδητά τη δημοσιότητα. Πέραν αυτού όμως, είναι λογικό ότι εφόσον αγωνίζομαι όλα αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα, το όνομα μου να έχει απασχολήσει μόνο τον ελληνικό τύπο (έντυπο και ηλεκτρονικό) και τα Κυπριακά μέσα να ενδιαφερθούν όταν άρχισε να συζητείται μια πιθανή κλήση μου στην Εθνική Ελλάδος…
Πως συνδυάζεις το ποδόσφαιρο με τα μαθήματα και τις άλλες σου υποχρεώσεις;
Είναι πολύ δύσκολο να συνδυάσεις με επιτυχία αθλητισμό σε υψηλό επίπεδο και καλές σχολικές επιδόσεις. Θέλει μεγάλη προσπάθεια και κυρίως μεγάλη επιμονή. Το κάνω όμως αρκετά χρόνια και το έχω συνηθίσει πια. Οι βαθμοί μου όλα αυτά τα χρόνια ήταν άριστοι, όπως εξίσου άριστοι ήταν και οι βαθμοί μου στις τελευταίες εξετάσεις του IGCSE της Aγγλίας. Βέβαια σημαντικό ρόλο παίζει και η υποστήριξη που σου παρέχει η οικογένεια σου σε καθημερινή βάση και ευτυχώς η δικιά μου, κάνει ότι μπορεί προκειμένου να με βοηθήσει να ξεχωρίζω και στο ποδόσφαιρο και στο σχολείο. Με τους γονείς μου έχω συμφωνήσει πως πρώτα είναι το σχολείο και οι καλοί βαθμοί και μετά οι επιδόσεις στο ποδόσφαιρο. Για μένα είναι σημαντικό να ξεχωρίζω και στα δυο. Ιδιαίτερη όμως αναφορά χρίζουν οι καθηγητές που έχω στο Byron College, οι οποίοι όπως και οι γονείς με βοηθούν πάρα πολύ στο να συνδυάσω με επιτυχία το σχολείο με το ποδόσφαιρο χωρίς να μένω σε ένα από τα δυο πίσω. Πραγματικά τους χρωστάω πολλά και χαίρομαι που πιστεύουν σε μένα. Ακόμη είμαστε στη μέση μιας μεγάλης διαδρομής όπου προετοιμάζομαι καθημερινά για τις επόμενες εξετάσεις Toefl και SAT.
Ποιοι είναι οι άνθρωποι που σε στηρίζουν σε όλη αυτή σου την προσπάθεια;
Εκτός από την οικογένεια και τους καθηγητές μου, οι οποίοι είναι πάντοτε κοντά μου, σημαντικό ρόλο παίζει ο προπονητής μου κ. Δημήτρης Κοροπούλης ο οποίος με βοηθάει σε καθημερινή βάση όχι μόνο να γίνω καλύτερος ποδοσφαιριστής αλλά κυρίως φροντίζει το πώς θα γίνω καλύτερος άνθρωπος. Από τους προηγούμενους μου προπονητές ξεχωρίζω τον κύριο Φώτη Παπαπαναγή που με καθοδήγησε και ήταν δίπλα μου πολλά χρόνια στις ακαδημίες του Ολυμπιακού. Ήταν από τους πρώτους που με έκαναν να πιστέψω στον εαυτό μου και το ταλέντο μου. Επιπροσθέτως θα πρέπει να αναφέρω τον κύριο Φώτη Στεφανή (Κύπριος γαρ κι αυτός) ο οποίος εδώ και δυο χρόνια δουλεύει εντατικά μαζί μου σε ατομικό επίπεδο προκειμένου να καλύψω τα όποια κενά σωματικής δύναμης έχω, καθώς και τον κύριο Στέλιο Πούλο που με βοήθησε σημαντικά σε νεότερη ηλικία. Θα ήθελα να αναφερθώ επίσης και στον κύριο Χρήστο Γάτση της σχολής πυγμαχίας Βυζαντινό με τον οποίο εργάζομαι ενταντικά σε θέματα ενδυνάμωσης τα τελευταία χρόνια. Η συμβολή τους είναι καθοριστική στις επιδόσεις μου και χωρίς αυτούς δε θα μπορούσα κάθε χρόνο να ξεχωρίζω στα εργομετρικά και τις μετρήσεις. Τέλος δε πρέπει να ξεχάσω τους φίλους μου οι οποίοι με στηρίζουν καθημερινά και χαίρονται με τις επιτυχίες.
Ποιο είναι το μυστικό για την επιτυχία για έναν αθλητή; Τι πιστεύεις;
Πρώτα απ’ όλα θεωρώ ότι δεν μπορείς να διακριθείς πουθενά αν δεν αγαπάς αυτό που κάνεις και αν δεν το κάνεις με ευχαρίστηση. Πόσο μάλλον αν ασχολείσαι με τον αθλητισμό ο οποίος απαιτεί και μεγάλες θυσίες. Πρέπει να έχεις στόχο να βελτιώνεσαι κάθε μέρα, να μη σταματάς ποτέ τη σκληρή δουλειά. Πάντα να αναθεωρείς τους στόχους σου μόλις τους πετύχεις. Πρέπει να έχεις υπομονή και τα μάτια ανοιχτά να αρπάξεις την ευκαιρία όταν αυτή σου δοθεί γιατί δεν ξέρεις αν θα υπάρξει άλλη… Αν θέλεις να πετύχεις πρέπει να έχεις «σκληρό στομάχι» διότι ο αθλητισμός δεν έχει μόνο επιτυχίες. Μετά από κάθε αποτυχία το σημαντικό είναι να μην τα παρατάς αλλά να συνεχίζεις την προσπάθεια με ακόμη μεγαλύτερο ζήλο. Το δύσκολο σε αυτό είναι ότι πρέπει ο ίδιος να βρίσκεις το κίνητρο για να επιστρέψεις καλύτερος. Προσωπικά το δικό μου κίνητρο είναι η αγάπη για το ποδόσφαιρο και το πείσμα να αποδείξω σε όλους ότι όταν θέλεις κάτι πολύ, μπορείς να το πετύχεις αν δουλέψεις σκληρά. Αυτός ήταν και βασικός λόγος, που ενώ στα 15 μου οι ιατρικές του εξετάσεις έδειχναν πως η οστική μου ηλικία ήταν δυο χρόνια μικρότερη εγώ δεν τα παράτησα. Μπορεί να υστερούσα σωματικά αλλά δούλεψα πολύ προκειμένου να κάνω ακόμη πιο τεχνικό και γρήγορο το αγωνιστικό μου στυλ για να μπορέσω να είμαι ανταγωνιστικός και να αποδείξω σε όλους ότι στο ποδόσφαιρο το ύψος και η σωματοδομή δεν είναι το παν…
Αν και στην Ελλάδα, αποτελείς μέλος της κοινότητας των Μαρωνιτών; Πως νιώθεις που εκπροσωπείς και την κοινότητα των Μαρωνιτών, από την οποία προέρχεσαι;
Παρόλο που μεγάλωσα στην Ελλάδα με μητέρα Ελληνίδα ορθόδοξη και μακριά από την κοινότητα των Μαρωνιτών στην Κύπρο, έχω ακούσει πάρα πολλά για αυτούς και την ιστορία τους από τον πατέρα μου. Μπορεί αριθμητικά να μην είναι μια μεγάλη κοινότητα αλλά οι δεσμοί και το πάθος που έχουν για την καταγωγή τους με έχουν εντυπωσιάσει. Έχω δει με τα μάτια μου πόσο δεμένοι είναι και αυτό μου αρέσει πάρα πολύ γιατί όλοι ξέρουμε ότι οι ομάδες πάντα καταφέρνουν περισσότερα. Έχουν μεγάλη ιστορία και θα είμαι ευγνώμων εάν μπορέσω να συνεισφέρω και εγώ έστω και λίγο σε αυτήν. Να θυμίσω ότι και εγώ και η αδερφή μου, βαφτιστήκαμε στον Ιερό Ναό Παναγίας των Χαρίτων στη Λευκωσία, τιμώντας με αυτό τον τρόπο την καταγωγή και τις ρίζες μας.
Ποιο μήνυμα θέλεις να στείλεις στους Μαρωνίτες νέους που θέλουν να ασχοληθούν με τον αθλητισμό; Αξίζει όλο αυτό;
Στους Μαρωνίτες και ειδικά στους νέους, θα ήθελα να πω πως ότι κι αν έχουν επιλέξει να κάνουν, ανεξάρτητα αν είναι αθλητισμός, τέχνες, μουσική κτλ, να ξέρουν πως θα αντιμετωπίσουν πολλές δυσκολίες και αρκετές δυσάρεστες στιγμές που θα τους κάνουν να σκέφτονται να τα παρατήσουν. Εκεί πρέπει να δείξουν υπομονή και επιμονή, δυο χαρακτηριστικά που είναι στο DNA των Μαρωνιτών, και να μην το βάλουν κάτω. Να συνεχίσουν την προσπάθεια τους, να κυνηγήσουν το όνειρό τους και να παλέψουν για αυτό που αγαπάνε ακόμη και αν κανένας άλλος δεν πιστεύει σε αυτούς. Ιδιαίτερα όμως ο αθλητισμός είναι ταυτόσημος με την υγεία, κρατά τα παιδιά μακριά από κακές επιρροές, τα μαθαίνει να είναι πειθαρχημένα και αυτό είναι πολύ σημαντικό για την ανάπτυξη ενός υγιούς παιδιού.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια για τον Αντώνη Καράχαννα;
Το ιδανικό μου σενάριο για του χρόνου είναι να σπουδάζω λογιστική με υποτροφία σε ένα φημισμένο Πανεπιστήμιο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και παράλληλα να αγωνίζομαι στην ομάδα του Πανεπιστημίου. Αν τώρα τύχει και έρθει κάποια πρόταση να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής θα προσπαθήσω να συνδυάσω το όνειρο μου (να γίνω επαγγελματίας) με την υπόσχεση που έδωσα στους γονείς μου (να σπουδάσω σε ένα δυνατό πανεπιστήμιο). Ξέρω ότι είναι δύσκολο αλλά πάντα ήμουν και θα είμαι ανοιχτός σε προκλήσεις.
