Συνέντευξη του Γενικού Διευθυντή του SuperHome Center Γιώργου Τζιοβάννη στον Τύπο των Μαρωνιτών.
- «Κλιμακωτά προβλήματα σε όλους τους κλάδους της οικονομίας του τόπου μας αναμένεται να προκαλέσει η πανδημία του κορωνοϊού»
- «Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μας ως Μαρωνίτες έπαιξε το κατηχητικό σχολείο με τον Πάτερ Γιαννάκη, που μέσα από την διδασκαλία του Χριστού και τις συμβουλές του ως πνευματικός πατέρας, μας έδειξε τον σωστό δρόμο»
- «Στον αγώνα της για επιβίωση και επιστροφή, η κοινότητα πρέπει να γίνει ακόμα πιο διεκδικητική, κάτι που ομολογώ ότι γίνεται τώρα από τον Εκπρόσωπο μας κύριο Γιαννάκη Μούσα»
- «Πρέπει να διεκδικήσουμε ελεύθερη διακίνηση και για τα υπόλοιπα Μαρωνίτικα χωριά μας, έτσι ώστε να γίνει εφικτή η επανεγκατάσταση και να δώσουμε ξανά ζωή στις πατρογονικές μας εστίες»
Η στήλη «Πρόσωπα» στο παρόν τεύχος της εφημερίδας μας, έχει την τιμή να φιλοξενήσει τον Γενικό Διευθυντή της εταιρίας SuperHome Center του Ομίλου Σιακόλα, Γιώργο Τζιοβάννη. Όντας ένας γνήσιος όπως αναφέρει Ασωματίτης, θυμάται την παιδική του ηλικία στο χωριό του που σημαδεύτηκε από τον τραγικό ξεριζωμό της οικογένειας του το 1974. Κάνει λόγο για τη μεγάλη επαγγελματική του σταδιοδρομία και για το πως κατέληξε στο υψηλότερο σκαλοπάτι μιας εκ των μεγαλύτερων εταιρειών του ομίλου CTC. Εκφράζει τις έντονες ανησυχίες του για την πορεία της οικονομίας στην Κύπρο εν καιρώ κορωνοϊού, ενώ δίνει τη δική του ερμηνεία για την ισχυρή παρουσία Μαρωνιτών στις υψηλότερες θέσεις στον επιχειρηματικό και όχι μόνο τομέα του τόπου. Την ίδια ώρα, δίνει σημαντικές συμβουλές στους νέους και τις νέες της Μαρωνιτικής Κοινότητας που αναζητούν το μέλλον τους σε ένα δύσκολο και ανταγωνιστικό εργασιακό περιβάλλον, ενώ δεν παραλείπει να αναφερθεί στη σημερινή πορεία της Κοινότητας στον αγώνα που διεξάγει για επιβίωση. Μιλά για τις αναμνήσεις του από το χωριό του Ασώματος Κερύνειας και στο θέμα της επιστροφής, τονίζει ότι είναι χρέος όλων να κρατηθεί η φλόγα της επιστροφής αναμμένη, παρά τις όποιες αντιξοότητες.
- Κύριε Τζιοβάννη, μιλήστε μας πρώτα εν συντομία για τη ζωή σας. Την καταγωγή σας, τα παιδικά σας χρόνια, την όλη πορεία σας στην εκπαίδευση και στον επαγγελματικό τομέα.
Γεννήθηκα το 1969 και κατάγομαι από το χωριό Ασώματος της Επαρχίας Κερύνειας. Είμαι ο μικρότερος από τα τέσσερα παιδιά του Ιωάννη Χατζητζιοβάννη (Τσιαούσης) και της Μαρούλας Βιολάρη. Η παιδική μου ηλικία δυστυχώς σημαδεύτηκε από τον ξεριζωμό τις οικογένειας μου από το χωριό μας, τον Αύγουστο του 1974. Παρά τις δυσκολίες που συναντήσαμε στο νέο περιβάλλον, με την σκληρή δουλειά των γονιών μας μπορώ να πω ότι είχαμε ωραία και ανέμελα παιδικά χρόνια αφού, πρωταρχικός τους στόχους ήταν να μην στερηθούμε σχεδόν τίποτα!
Σπούδασα Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Philips College και αποφοίτησα το 1990. Στην συνέχεια ταξίδεψα στο San Francisco στην Αμερική και παρακολούθησα εξειδικευμένα σεμινάρια καθώς επίσης και μαθήματα διαφημιστικής φωτογραφίας, στο American academy of art University. Εκεί είχα την ευκαιρία για πρώτη φορά, να γνωρίσω πολυκαταστήματα DO IT YOUR SELF ( DIY). Το 1998 γνώρισα την γυναικά μου Άντρη, η οποία κατάγεται από το χωριό Πέτρα και μαζί αποκτήσαμε δυο κόρες, την Κωνσταντίνα και Ιωάννα. Στα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας μου στην Κύπρο εργάστηκα σε εταιρείες γενικού εμπορίου, αλλά πάντα πίσω από το μυαλό μου υπήρχε η επιθυμία να εργαστώ σε ένα μεγάλο Πολυκατάστημα, το οποίο να προσφέρει τα πάντα για το σπίτι. Η ευκαιρία αυτή μου δόθηκε τελικά το 1998 με την πρόσληψη μου στην εταιρία SuperHome Center σαν Εμπορικός διευθυντής, όπου μάλιστα από το 2008 μέχρι και σήμερα, κατέχω τη θέση του Γενικού Διευθυντή.
- Ηγείστε εδώ και 12 χρόνια μιας εταιρείας κολοσσού στον τομέα της. Ποιο είναι το μέγεθος της ευθύνης και ποιες είναι οι δικές σας αρμοδιότητες;
Όντως εδώ και 12 χρόνια είμαι στο πηδάλιο του μεγαλύτερου DIY Καταστήματός στην Κύπρο. Ο ρόλος ενός γενικού διευθυντή είναι πολυδιάστατος και περιλαμβάνει τη διαχείριση ποικίλων επιχειρηματικών λειτουργιών, όπως η χάραξη στρατηγικής της εταιρείας, η διαχείριση έργων ανάπτυξης και βελτίωσης των υφισταμένων υπηρεσιών, η οικονομική διαχείριση, το ανθρώπινο δυναμικό και πολλά άλλα. Τα σημαντικότερα από αυτά τα καθήκοντα και ευθύνες περιλαμβάνουν:
- Επίβλεψη των καθημερινών λειτουργιών της εταιρείας
- Σχεδιασμό στρατηγικής ανάπτυξης.
- Καθορισμό βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων στόχων.
- Αξιολόγηση και βελτίωση των οικονομικών επιδόσεων τις εταιρείας.
- Σχεδιασμού επικοινωνιακής πολιτικής της εταιρείας.
- Σχεδιασμού κινήτρων και παραγωγικότητας για όλο το προσωπικό.
- Εκπαίδευση προσωπικού.
- Διαχείριση προβλημάτων σε όλα τα επίπεδα
- Ετοιμασία και υποβολή εκθέσεων προς το Διοικητικό Συμβούλιο.
- Η εταιρεία σας είναι υποψήφια για βράβευση στα IN BUSINESS AWARDS 2020 στην κατηγορία Επιχείρηση. Τι είναι αυτό που κατά την άποψη σας την κάνει να ξεχωρίζει και ταυτόχρονα να κρατά διαχρονικά τα σκήπτρα στον τομέα της παρά τον τεράστιο ανταγωνισμό σήμερα;
Τα SuperHome Center, από τον Μάρτιο του 1999 μέχρι και σήμερα αποτελούν όχι μόνο τη μεγαλύτερη αλλά και την πιο επιτυχημένη αλυσίδα πολυκαταστημάτων DIY & Home Improvement στην Κυπριακή αγορά. Είναι μέλος του Ομίλου CTC και διαθέτει 5 πολυκαταστήματα σε Λευκωσία, Λεμεσό, Πάφο και Λάρνακα, συνολικής έκτασης περίπου 19.000 τ.μ., ενώ προσφέρει πέραν των 50.000 εξαιρετικής ποιότητας προϊόντων, καλύπτοντας 18 και πλέον εξιδεικευμένες κατηγορίες, εξυπηρετώντας περίπου 1.3 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως. Tα SuperHome Center αποτελούν μια πρωτοποριακή για τα Κυπριακά δεδομένα εμπειρία ψωνίσματος η οποία μάλιστα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα αφομοιώθηκε και βοήθησε τον Κύπριο καταναλωτή, όχι μόνο να κατανοήσει τη φιλοσοφία του DIY (Κάν’ το μόνος σου), αλλά και να το εντάξει στην καθημερινότητα του. Η άμεση και θετική ανταπόκριση του κοινού, οδήγησε το Νοέμβριο του 2001 στη λειτουργία του 2ου πολυκαταστήματος Superhome Center, στην Πάφο. Το 2007 ακολούθησε η επέκταση με άλλα δύο πολυκαταστήματα στη Λεμεσό και στη Λευκωσία, εντός του εμπορικού κέντρου “The Mall of Engomi” ενώ το 2015 η επέκταση συνεχίζεται με το 5ο κατάστημα στη Λάρνακα. Η εταιρεία βρίσκεται συνεχώς σε αναζήτηση καινοτόμων και αποτελεσματικών τρόπων εξυπηρέτησης των πελατών της, όπως η πρόσφατη ανάπτυξη του ηλεκτρονικού της καταστήματος, ενισχύοντας έτσι και βελτιώνοντας συνεχώς τόσο τις υπηρεσίες όσο και την ενδυνάμωση της σχέσης εμπιστοσύνης με τους πελάτες μας.
- Ποια η γνώμη σας για την γενική κατάσταση της οικονομίας στην Κύπρο του 2020; Πιστεύετε ότι σαν κράτος θα έπρεπε να επενδύσουμε και να δώσουμε βάρος σε διαφορετικούς τομείς της οικονομίας; Πέραν δηλ από τον τουρισμό και τις υπηρεσίες που σήμερα φαίνεται να κλονίζονται πολύ εύκολα αφού εξαρτώνται από αστάθμητους εξωτερικούς παράγοντες;
Διαβάζοντας κάποιος τις εκτιμήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας, εντείνονται οι ανησυχίες για την έκταση που θα έχει η ύφεση το 2020 εξαιτίας του κορωνοϊού. Η αβεβαιότητα είναι προς το παρόν πολύ μεγάλη και δεν θα ήταν δυνατόν να δοθούν εκτιμήσεις για το έτος 2021 έως ότου περιοριστεί η πανδημία και επιστρέψουν οι αγορές στην ομαλότητα. Όπως όλοι γνωρίζουμε τα έσοδα από την τουριστική βιομηχανία αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους πυλώνες της κυπριακής οικονομίας. Με το 2020 να παρουσιάζει σημαντικές απώλειες το μέλλον γίνεται ακόμη πιο δυσοίωνο εάν μάλιστα ληφθεί υπόψη ότι, αυτές έχουν διάρκεια 15 με 18 μήνες, όπως προκύπτει άλλωστε και από προηγούμενες εμπειρίες πανδημίας που έχει βιώσει ο πλανήτης. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την επερχόμενη πιθανή οικονομική κρίση, θα προκαλέσει οξεία κλιμακωτά προβλήματα σε όλους τους κλάδους της οικονομίας του τόπου μας. Ιδιαίτερα στον τομέα των υπηρεσιών, εκτιμώ ότι αν η κυβέρνηση δεν προχωρήσει στην προκήρυξη ενός νέου επενδυτικού προγράμματος, μέσα στην επόμενη τριετία, 2021-2023, η Κύπρος θα απωλέσει σωρευτικά 1,3% του ΑΕΠ. Αυτό είναι πολύ ανησυχητικό γιατί η επίδραση του ΚΕΠ είναι ναι μεν θετική και σχετικά μικρή στο σύνολο της οικονομίας, χωρίς όμως να είναι αμελητέα όσον αφορά την προστιθέμενη αξία και την απασχόληση στον τομέα των κατασκευών, ένας τομέα που επηρεάζει και τη δική μου εταιρία.
Σχετικά με το εύλογο ερώτημα σας αν θα έπρεπε να επενδύσουμε και να δώσουμε βάρος σε διαφορετικούς τομείς της οικονομίας σαν κρατος, πιστεύω ότι η Κύπρος πρέπει να επενδύει σε τεχνολογικές υποδομές και να εξασφαλίσει πρόσβαση σε ευέλικτο και εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό έτσι ώστε, άμεσα να εκμεταλλευτεί τη δυναμική των άμεσων ξένων επενδύσεων (ΑΞΕ). Αυτή η επιστημονική/τεχνολογική προσέγγιση θα μπορούσε να διαδραματίσει πρωτεύοντα ρόλο, στην καλύτερη και πιο ορθολογιστική ανάπτυξη της οικονομίας μας.
- Όπως θα γνωρίζετε, πολλοί Μαρωνίτες κατέχουν διευθυντικές θέσεις κυρίως στον ιδιωτικό τομέα σήμερα. Ποιο πιστεύετε είναι το μυστικό της επιτυχίας αυτής και πόσο σημαντικό είναι το γεγονός αυτό για την Κοινότητα μας;
Όντως έχουμε πολλούς Μαρωνίτες που κατέχουν αξιόλογες θέσεις στην κοινωνία και αυτό δεν αποτελεί τυχαίο γεγονός! Όλοι γνωρίζουν ότι το μυστικό για όλους εμάς τους Μαρωνίτες κρύβεται στην σημασία του θεσμού της οικογένειας. Από εκεί ξεκινούν όλα! Η οικογένεια είναι ο φυσικός θεσμός που δημιούργησε ο ίδιος ο Θεός και αυτό που βιώνουμε στην οικογένεια, διαμορφώνει τις σχέσεις μας με τους συνανθρώπους στην κοινωνία και κατά επέκταση αντικατοπτρίζει την επαγγελματική μας καριέρα και όχι μόνο! Εδώ είναι που διαδραματίζει και πολύ σημαντικό ρόλο η Κοινότητα. Από μικρά παιδιά διδαχθήκαμε την αγάπη προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο μας, την τιμιότητα, καθώς επίσης και την αλληλεγγύη, συστατικά που μαζί με την σκληρή δουλειά και την αφοσίωση, οδηγούν στην Επιτυχία. Εδώ θα ήθελα να τονίσω το σημαντικό ρόλο που έπαιξε στην διαμόρφωση του χαρακτήρα μας, το κατηχητικό σχολείο με τον Πάτερ Γιαννάκη, που μέσα από την διδασκαλία του Χριστού και τις συμβουλές του ως πνευματικός πατέρας, μας έδειξε τον σωστό δρόμο. Οι επιτυχίες των Μαρωνιτών της γενιάς μου αναδεικνύουν το μέγεθος της προσφοράς και της αποστολής του! Ακόμα κάτι σημαντικό στο DNA των Μαρωνιτών, είναι η εργατικότητα που τους διακατέχει, κάνοντας τους έτσι να ξεχωρίζουν με αποτέλεσμα η κοινότητα μας να βρίσκεται πάντα ψηλά στην αντίληψή των συμπολιτών μας και όχι μόνο!
- Τι θα συμβουλεύατε τον νέο Μαρωνίτη και τη νέα Μαρωνίτισσα που αναζητούν την τύχη τους σε ένα δύσκολο εργασιακό περιβάλλον σήμερα; Πως μπορεί κάποιος νέος ή νέα να πετύχει και να φτάσει ψηλά;
Το σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον παγκόσμια χαρακτηρίζεται σήμερα από έντονο ανταγωνισμό, πολυπλοκότητα και συνεχή προσαρμογή. Ειδικά κάτω από τις νέες συνθήκες οικονομικής κρίσης οι νέοι της κοινότητας μας καλούνται να είναι στις επιλογές τους διορατικοί αλλά και ευέλικτοι, να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να επιδείξουν μέγιστη προσωπική ευθύνη, προκειμένου να κατευθύνουν τη ζωή τους και να διαχειριστούν με αποτελεσματικό τρόπο την μελλοντική σταδιοδρομία τους. Η συμβουλή που θα έδινα στους νέους μας στο καινούργιο τους ξεκίνημα είναι να τα δίνουν όλα, να δείχνουν ενδιαφέρον, εργατικότητα, πάθος για τη δουλειά ώστε να μπορέσουν να κερδίσουν την απαραίτητη εμπιστοσύνη που θα τους οδηγήσει σε μία επιτυχημένη πορεία.
- Θα λέγατε, κύριε Τζιοβάννη, ότι είστε κοντά ή μακριά από την Κοινότητα των Μαρωνιτών σήμερα; Ή αν αντιστρέψουμε τους όρους, νοιώθετε την κοινότητα σας σήμερα κοντά ή μακριά σας;
Αν και γνήσιος Ασωματίτης Μαρωνίτης με βαθιές ρίζες λόγω των γονέων μου, δυστυχώς δεν μπορώ να είμαι όσο κοντά θα ήθελα στην κοινότητα μας, διότι οι σημερινοί καθημερινοί ρυθμοί που βιώνουμε, είναι αρκετά απαιτητικοί και έντονοι. Πάντα όμως είμαι στη διάθεση της κοινότητας σε οτιδήποτε μπορώ να βοηθήσω. Σχετικά με την ερώτησή σας αν νιώθω την κοινότητα σήμερα κοντά μου, η απάντηση είναι ναι πάντα την ένοιωθα και είμαι σίγουρος θα τη νιώθω για πάντα. Να μην ξεχνάμε ότι η κοινότητα είναι ο συνδετικός κρίκος όλων των Μαρωνιτών που αρκετές φορές είναι εκεί για να μας βοηθήσουν, τον καθένα από εμάς ή με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο.
- Πως θα κρίνατε την πορεία της κοινότητας μας σήμερα; Από τη μια είναι οι χειρισμοί της ηγεσίας μας στο πολιτικό μας ζήτημα σε μια μελλοντική διευθέτηση του κυπριακού προβλήματος και από την άλλη η προσπάθεια διαμόρφωσης τέτοιων συνθηκών και υποδομών, τόσο στα κατεχόμενα χωριά μας όσο και στις ελεύθερες περιοχές, που θα βοηθήσουν την κοινότητα να επιβιώσει με το σημερινό στάτους κβό μέχρι την ευλογημένη ώρα της επιστροφής.
Είναι ήδη γνωστό ότι η Μαρωνίτικη Κοινότητα της Κύπρου διεξάγει σήμερα τον δικό της μεγάλο αγώνα για επιβίωση και επιστροφή στα χωριά της. Η κοινότητα κατά την ταπεινή μου γνώμη πρέπει να γίνει ακόμα πιο διεκδικητική, κάτι που ομολογώ ότι γίνεται τώρα από τον Εκπρόσωπο μας κύριο Γιαννάκη Μούσα. Σαν πρώτο βήμα πρέπει να θέσουμε στόχο την αναβάθμιση της κοινότητας και να διεκδικήσουμε άμεσα την υιοθέτηση των βασικών προνοιών της συμβάσης Πλαίσιο για την Προστασία των Μειονοτήτων, όπως έχει επικυρωθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία. Παράλληλα, πρέπει να διεκδικήσουμε ελεύθερη διακίνηση και για τα υπόλοιπα Μαρωνίτικα χωριά μας έτσι ώστε, να γίνει εφικτή η επανεγκατάσταση και να δώσουμε ξανά ζωή στα αγαπημένα μας χωριά. Αυτό δεν είναι μόνο θέμα ανθρωπιστικό αλλά είναι και θέμα φυσικής επιβίωσης της κοινότητας μας.
- Μιλήστε μας λίγο για το χωριό σας, τον Ασώματο; Έχετε αναμνήσεις από το χωριό σας; Το επισκεπτόσασταν μετά, ενόσω υπήρχε η δυνατότητα προ κορωνοϊού; Πιστεύετε ότι υπάρχει τελικά ελπίδα για επιστροφή;
Η οικογένειά μου εγκατέλειψε το χωριό στις 14 Αυγούστου 1974, όντας εγώ σε ηλικία 5 ετών. Είχα όμως την τύχη να ζήσω την ζωή του χωριού κάθε καλοκαίρι, για τα επόμενα χρόνια. Μόλις τέλειωνε το σχολείο για καλοκαιρινές διακοπές μετέβαινα στο χωριό για να περάσω το καλοκαίρι μου με την γιαγιά, τον παππού και τον θείο Μιχάλη, οι οποίοι παρέμειναν εγκλωβισμένοι. Αναμνήσεις και στιγμές πολλές, που μου έμειναν ανεξίτηλες στο μυαλό και σημάδεψαν για πάντα την ζωή μου. Οι κάτοικοι στο χωρίο λιγοστοί και όλοι σε μεγάλη ηλικία. Άνθρωποι απλοί, αυθεντικοί, καλοσυνάτοι , φιλικοί, συμπονετικοί, σοφοί, ότι καλύτερο για να βιώσει ένα μικρό παιδί. Θυμάμαι τα ερειπωμένα σπίτια που βιαστικά οι κάτοικοι τους τα είχαν εγκαταλείψει. Ένα ολόκληρο χωριό στην διάθεση ενός μικρού παιδιού. Έζησα εκεί τις πρώτες μου ευχάριστες και ανέμελες παιδικές στιγμές. Μετά λόγω σπουδών οπως επίσης και επαγγελματικών υποχρεώσεων και ταξιδιών, δεν το επισκεπτόμουν τόσο συχνά όσο θα ήθελα.
Νοιώθω όμως πολύ περήφανος που μου δόθηκε η ευκαιρία να δω τις δυο μου κόρες, να επισκέπτονται τον Ασώματο για να κάνουν την πρώτη τους κοινωνία στην εκκλησία μας, του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Όσο για το αν πιστεύω στην ελπίδα για επιστροφή, οσο και να θέλω να είμαι θετικός σε τέτοια προοπτική επιστροφής στον αγαπημένο μας Ασώματο, όσο παιρνούν τα χρόνια, η ελπίδα αυτή φαίνεται να εξασθενεί. Είναι όμως καθήκον μας να διδάξουμε στα παιδιά μας την ιστορία μας και μονιασμένοι να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα μας, έτσι ώστε να κρατήσουμε αναμμένη την φλόγα της ελπίδας για επιστροφή. Αυτό το χρωστάμε στους προγόνους μας, στους γονιούς μας, στα παιδιά μας!
