Του Γιώργου Μούσα
Ημέρα αφιερωμένη στη γυναίκα η σημερινή, μια μέρα αφιερωμένη στους αγώνες που έδωσε το γυναικείο φύλο για να διεκδικήσει την ισότητα με τους άνδρες αλλά και πολλά τα οποία για εμάς σήμερα είναι αυτονόητα, όπως η ισότητα στην εργασία, η βία κατά των γυναικών αλλά και το δικαίωμα ψήφου. Αγώνες οι οποίοι ξεκίνησαν το 1857 και συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση της μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Κάπως έτσι η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή, ενώ το 1977 ορίστηκε ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.
Το 1995, το 4ο Παγκόσμιο Συνέδριο του ΟΗΕ για τις γυναίκες ενέκρινε ψήφισμα για την ενίσχυση του ρόλου των γυναικών και την προώθηση των δικαιωμάτων τους παγκοσμίως. Η Διακήρυξη του Πεκίνου καθορίζει στρατηγικούς στόχους για την επίτευξη της ισότητας των φύλων σε 12 τομείς, συμπεριλαμβανομένης της οικονομίας, της βίας εναντίον των γυναικών και των γυναικών στην εξουσία.
25 χρόνια μετά και παρά τους διαχρονικούς αγώνες των γυναικών για διεκδίκηση ίσων δικαιωμένων, κανένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχει επιτύχει ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, σύμφωνα με την Κομισιόν. Αν και οι περισσότεροι πτυχιούχοι πανεπιστημίου είναι γυναίκες, οι απολαβές τους είναι κατά μέσο όρο 16% χαμηλότερες από των ανδρών, ενώ στις μεγαλύτερες εταιρείες της ΕΕ μόνο το 8% των διευθυντικών στελεχών είναι γυναίκες. Αφού σύμφωνα με τα όσα καταγράφονται, η πρόοδος συντελείται με αργούς ρυθμούς, ενώ εξακολουθεί να υπάρχει χάσμα μεταξύ των φύλων στην απασχόληση, τις αμοιβές, τις ευθύνες φροντίδας και τις συντάξεις.
Με στόχο τον τερματισμό της έμφυλης βίας και στερεοτύπων την εξασφάλιση ίσης συμμετοχής και ίσων ευκαιριών στην αγορά εργασίας, καθώς και ίσης αμοιβής και την επίτευξη ισόρροπης εκπροσώπησης των φύλων στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και στην πολιτική, η Κομισιόν προτείνει:
- Τη θέσπιση νομικών μέτρων που να ποινικοποιούν τη βία κατά των γυναικών, με εναρμόνιση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς στην ΕΕ το 33% των γυναικών έχουν υποστεί σωματική και ή σεξουαλική βία, ενώ το 55% έχουν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση.
- Τη στήριξη των γυναικών για την εξεύρεση εργασίας σε τομείς με έλλειψη δεξιοτήτων, ιδίως στους τομείς της τεχνολογίας και της τεχνητής νοημοσύνης, καθώς οι γυναίκες στην ΕΕ αμείβονται, κατά μέσο όρο, 16% λιγότερο απ’ ό,τι οι άνδρες και εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν εμπόδια στην πρόσβαση και την παραμονή τους στην αγορά εργασίας.
Τέλος, η Κομισιόν θα ασκήσει πίεση προκειμένου να υλοποιηθεί η πρόταση του 2012 για ισόρροπη εκπροσώπηση των φύλων στα διοικητικά συμβούλια των επιχειρήσεων, καθώς οι γυναίκες εξακολουθούν να υποεκπροσωπούνται σε ηγετικές θέσεις (8 % των διευθυντικών στελεχών είναι γυναίκες).
Με την ευκαιρία της παγκόσμιας ημέρας της γυναίκας, γυναίκες από κάθε χωνιά της Κύπρου, προχθές Παρασκευή, έστειλαν ηχηρά μηνύματα σε όλους για ίσα δικαιώματα ανδρών και γυναικών. Συγκεκριμένα, σχημάτισαν ανθρώπινη αλυσίδα έξω από τον χώρο εργασίας τους σε όλες τις επαρχίες, στο πλαίσιο της εκδήλωσης «ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ», εκδήλωση που στόχο έχει να προωθήσει την ισότητα των φύλων και την εξάλειψη των διακρίσεων κατά των γυναικών. Με αυτήν την πρωτοβουλία καλούνταν όλες τις γυναίκες της Κύπρου να πραγματοποιήσουν στάση εργασίας για μια ώρα και να σχηματίσουν μια αλυσίδα γυναικών, δείχνοντας με αυτό το τρόπο «την παρουσία τους διά της απουσίας τους».
Οι γυναίκες της Κύπρου με τη στήριξη των συνδικαλιστικών Οργανισμών, γυναικείων οργανώσεων και πολλών άλλων ΜΚΟ, αξιώνουν τερματισμό της βίας κατά των γυναικών και κοριτσιών, ισότητα στους μισθούς και τις συντάξεις, ισότητα και εξάλειψη των διακρίσεων στην εργασία, ενίσχυση των δομών υγείας και υπηρεσιών φροντίδας, ισότητα στα κέντρα λήψης αποφάσεων, εξασφάλιση των δικαιωμάτων των μεταναστριών, διαπαιδαγώγηση στις υγιείς σχέσεις, απαλλαγή από τα έμφυλα στερεότυπα και τον σεξισμό, καθώς επίσης και για νομοθεσίες, δομές και μέτρα που θα εξαλείψουν τις ανισότητες και όλες τις μορφές διακρίσεων κατά των γυναικών.
