Τάκης Χατζηδημητρίου: «Όσο ζω θα παλεύω για την επανένωση της πατρίδας μου»

0
1318
  • «Εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι να διασωθεί η πολιτιστική κληρονομιά. Διασώζοντας την πολιτιστική κληρονομιά, διασώζουμε την προσωπικότητα και την ιστορία της Κύπρου»
  • «Αυτό που κάνω στην επιτροπή το κάνω με πίστη. Γιατί πρόκειται για έργο. Τα έργα είναι εκεί και μένουν. Η αμφισβήτηση είναι μόνο λόγια»
  • «Για τον Προφήτη Ηλία ενημερώσαμε την επιτροπή για την πρόθεση της Μαρωνιτικής Κοινότητας να συνδράμει και ανέλαβε ο Τουρκοκύπριος ομόλογος μου Αλί Τουντσάι να εργαστεί προς την πλευρά των Τουρκοκυπριακών αρχών για να εξασφαλίσουμε άδεια και να πάμε να κάνουμε μία προκαταρκτική μελέτη»
  • «Όσον αφορά το κυπριακό, εγώ αποδίδω πολύ μεγαλύτερη σημασία στη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης και αγάπης μεταξύ μας, παρά στα νομικά σημεία τα οποία λειτουργούν χωριστικά μέχρι στιγμής»

Στο τελευταίο τεύχος της εφημερίδας «Ο Τύπος των Μαρωνιτών», φιλοξενήθηκε μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Ελληνοκύπριου Προέδρου της Δικοινοτικής Τεχνικής Επιτροπής για την Πολιτιστική Κληρονομιά, Τάκη Χατζηδημητρίου. Σε μια άκρως ενδιαφέρουσα, εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη για το έργο της δικοινοτικής τεχνικής επιτροπής, ο κ. Χατζηδημητρίου μιλά επί παντός επιστητού. Κάνει λόγο για τον ρόλο και το μέχρι στιγμής πλούσιο έργο που έχει επιδείξει η επιτροπή με την αναστήλωση σωρείας μνημείων και εκκλησιών παρά τα όποια εμπόδια, τονίζοντας ότι το κλειδί για την επιτυχία είναι η συνεννόηση και η συνεργασία μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων στην επιτροπή. Μιλά για τη διαδικασία πραγμάτωσης ενός έργου και τα κριτήρια επιλογής τα οποία βασίζονται σε στοιχεία τα οποία έχει συλλέξει η ίδια η επιτροπή, καθώς επίσης και στη σημαντικότητα ενός μνημείου και στην επικινδυνότητά του για να καταρρέυσει. Αναφέρεται επίσης στις πηγές χρηματοδότησης των έργων με την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως είπε, να αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή ενώ, αναφερόμενος στην υλοποίηση των έργων, σημειώνει ότι ο σημαντικότερο παίχτης στην όλη διαδικασία είναι το UNDP. Για τον Προφήτη Ηλία, υπογραμμίζει ότι βρίσκεται ανελλιπώς στην ημερήσια διάταξη της επιτροπής παρά τις δυσκολίες λόγω της στρατιωτικής ζώνης στην οποία βρίσκεται και λέει ότι γίνεται προσπάθεια για εξασφάλιση άδειας για επιτόπου προκαταρκτική μελέτη εκ μέρους της επιτροπής. Τέλος, ερωτηθείς για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το κυπριακό πρόβλημα, δηλώνει απερίφραστα ότι τα νομικά σημεία περισσότερο έχουν λειτουργήσει χωριστικά μέχρι τώρα και καλεί όπως δοθεί περισσότερη σημασία στη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης και αγάπης μεταξύ των δύο πλευρών.

Ερ. Ποιος είναι ο ρόλος της Δικοινοτικής Τεχνικής Επιτροπής για την Πολιτιστική Κληρονομιά;

Η Δικοινοτική Τεχνική Επιτροπή για την Πολιτιστική Κληρονομιά ιδρύθηκε το 2008. Με όρους εντολής τη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Ιδρύθηκε 34 χρόνια μετά το 1974, δηλαδή όταν πια η καταστροφή ήταν πολύ μεγάλη και ανεπανόρθωτη για πολλά μνημεία. Και αυτή ήταν και η πρώτη μας εμπειρία. Όταν δηλαδή αρχίσαμε ως τεχνική επιτροπή να περιοδεύουμε στην Κύπρο για να δούμε τα μνημεία, εκεί αντιληφθήκαμε πόσο μεγάλος και δύσκολος ήταν ο αγώνας που έπρεπε να κάνουμε για τη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Αλλά το πιο βασικό σημείο της τεχνικής επιτροπής είναι ότι κάναμε μια εξήγηση, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, από την πρώτη μέρα. Ότι με το να κατηγορούμε ο ένας τον άλλο, να συγκρουόμαστε και να ρίχνουμε την ευθύνη ο ένας στον άλλο, όχι μόνο δεν επιτυγχάνουμε τίποτε, αλλά συνεχίζουμε τη διένεξη και τη διαμάχη και τα μνημεία καταστρέφονται. Έτσι, ότι καταστράφηκε με συγκρούσεις, πρέπει με συνεργασία να τα διασώσουμε. Και είπαμε να αφήσουμε πίσω οποιαδήποτε πολιτική διελκυστίνδα ή πολιτική διαμάχη και επίρριψη ευθυνών προς την άλλη πλευρά και να τα μετατρέψουμε σε συνεργασία. Κάναμε αυτήν την εξήγηση και τη σεβαστήκαμε και οι δύο πλευρές.

Μπορώ να πω ακόμα πως υπήρξε και ένα δεύτερο στάδιο. Μέσα στην πολιτική μας ζωή έχουμε συνηθίσει οι φρασεολογίες μας και οι τοποθετήσεις μας να παραπέμπουν σε σύγκρουση. Έπρεπε λοιπόν να βρούμε τη γλώσσα της συνεννόησης, που είναι μία γλώσσα που πρέπει και αυτήν να την ανακαλύψεις. Και μπορώ να πω ότι η τεχνική επιτροπή μπόρεσε να βρει και την ανάλογη γλώσσα και τη διατύπωση ώστε να ξεπεράσει εμπόδια. Και όταν λέω να ξεπεράσει εμπόδια, εννοώ αυτά που είναι δυνατόν να δυσκολεύουν τη συνεργασία μεταξύ των μελών. Και να ξεπεράσουμε και το μεγάλο πρόβλημα του ποιος αναγνωρίζει ποιον και ποιος δεν αναγνωρίζει. Και να μπούμε μέσα στα πλαίσια μιας πραγματικής συνεργασίας. Και αυτό μας διευκόλυνε για τον λόγο ότι στην επιτροπή μετέχουμε ως άτομα, με την προσωπική μας ιδιότητα. Δεν αντιπροσωπεύουμε ούτε υπουργεία, ούτε υπηρεσίες, ούτε τίποτα. Έτσι, ότι αποφασίσουμε δεν δεσμεύει ούτε κυβέρνηση, ούτε θεσμούς κτλ. Έτσι παίρνουμε αποφάσεις στην επιτροπή, η κάθε πλευρά ακολουθεί τις δικές της διαδικασίες, αλλά η κάθε απόφαση την οποία παίρνουμε υλοποιείται. Μπορώ να πω ότι και το άλλο που ήταν χρήσιμο και μας βοήθησε να έχουμε έναν εποικοδομητικό ρόλο είναι η ανθρώπινη γνωριμία, να γνωρίζεις τον άλλο, να τον κατανοείς και να γνωρίζεις τον πόνο του. Εμείς ξέρουμε τον πόνο τον δικό μας, ξέρουμε τι περάσαμε, τι υπέστημεν, τα πένθη μας, τις απώλειες μας. Μάθαμε και τα πένθη και τις απώλειες των Τουρκοκυπρίων. Ο ομόλογός μου Αλί Τουντσάι έχασε τον πατέρα του όταν ήταν επτά χρονών το 1974. Έτσι, υπήρξε και μία έννοια κατανόησης και του πόνου του άλλου και της ανεύρεσης του κοινού πόνου της Κύπρου. Έχουμε έναν τόπο παράδεισο. Έναν τόπο όπου μπορούμε να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη και μπορούμε όλοι να συνεργαστούμε, να βάλουμε γέφυρες επικοινωνίας, να ξεπεράσουμε τους διχασμούς, να επουλώσουμε τις πληγές μας για να προχωρήσουμε στον τομέα τον δικό μας με συνεργασία. Αυτό μην νομίζετε ότι ήταν κάτι το εύκολο, ήταν κάτι που μας πήρε και χρόνια. Δηλαδή να μελετήσουμε τα μνημεία, να βάλουμε τρόπο εργασίας, να εδραιώσουμε εμπιστοσύνη μεταξύ μας, χρειάστηκε τέσσερα περίπου χρόνια μέχρι να αρχίσει να αποδίδει. Έτσι, όταν τους λέγαμε ότι προχωρούμε στην τεχνική μας επιτροπή και ότι είμαστε αισιόδοξοι, μας έλεγαν «μα τι κάνετε». Εμείς ξέραμε τι κάναμε. Άρχισε να αποδίδει μετά τα τέσσερα χρόνια, όταν άρχισαν να μπαίνουν σκαλωσιές, όταν άρχισαν να γίνονται έργα.

Ερ. Ποια είναι η διαδικασία για να πραγματωθεί ένα έργο; Πως γίνεται η επιλογή και ποια είναι τα κριτήρια;

Κατ’ αρχάς έχουμε περιοδεύσει την Κύπρο και έχουμε συγκεντρώσει τα δικά μας στοιχεία. Έχουμε πάρει πληροφορίες από το Τμήμα Αρχαιοτήτων, έχουμε πάρει πληροφορίες από την Αρχιεπισκοπή, έχουμε πάρει πληροφορίες από σας (Μαρωνιτική Κοινότητα) που είμαστε σε συνεχή επαφή μαζί σας, από τους Αρμένιους που είμαστε σε επαφή. Δηλαδή έχουμε συγκεντρώσει στοιχεία από τις αρμόδιες αρχές και υπάρχει και η δική μας εμπειρία. Αλλά υπάρχει και ένας άλλος παράγοντας, ο ανθρώπινος. Δηλαδή υπάρχουν κοινότητες που έχει κάποια σημασία να τις προσέξεις, να τις κοιτάξεις, να κάνεις κάτι. Δεν βγαίνεις εκτός κανονισμών αλλά αντιλαμβάνεστε ότι έχει μια μεγάλη σημασία να βάλεις μπροστά έργα που έχουν αρχαιολογική αξία και συνδέονται με κοινότητες. Όπως παραδείγματος χάρη στο Λευκόνοικο, η Εκκλησία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Ξέραμε ότι είναι παλιά εκκλησία, ξέραμε ότι είναι από τον καιρό των Φράγκων, αλλά με τα έργα συντήρησης ανακαλύψαμε και τη Βυζαντινή της περίοδο και άγνωστες τοιχογραφίες που δεν τις ήξερε κανένας.

Το άλλο το οποίο λαμβάνουμε υπόψη είναι η επικινδυνότητα των έργων. Τώρα θα μου πείτε, μα θα «πιάνετε» μόνο τα ετοιμόρροπα; Ε δεν «πιάνουμε» μόνο τα ετοιμόρροπα, «πιάνουμε» και μνημεία που έχει σημασία να μην γίνουν ετοιμόρροπα. Έτσι είμαστε μέσα σε ένα πλέγμα κριτηρίων για να προχωρήσουμε ένα έργο. Για παράδειγμα η υπόθεση η δική σας. Βάλαμε πρώτο-πρώτο τον Προφήτη Ηλία. Δεν μπορέσαμε όμως να τον προχωρήσουμε τον Προφήτη Ηλία διότι είναι στρατιωτική ζώνη. Ακόμα και χθες που ενημερώναμε την τεχνική επιτροπή για τη δέσμευση που ανέλαβε η Μαρωνιτική Κοινότητα έναντι του μνημείου για συγχρηματοδότηση και το βάλαμε επί τάπητος και είπαμε να πάει άνθρωπος εκεί για να μελετήσει, η θέση την οποία έχουμε είναι να αναμένουμε πρώτα έγκριση από τον στρατό και ύστερα να πάμε. Δηλαδή έχουμε να αντιμετωπίσουμε και αυτά τα πράγματα που αλλάζουν τις προτεραιότητές μας. Αλλά επειδή μας έκοψαν και δεν μπορέσαμε να προχωρήσουμε με τον Προφήτη Ηλία, δεν έπρεπε να προχωρήσουμε περαιτέρω; Προχωρήσαμε με τον Άγιο Γεώργιο. Ύστερα ήρθε η Αγία Μαρίνα. Θυμάμαι όταν πρωτοπήγα με τον φίλο μου τον Γιώργο Αντωνίου, πήγαμε στην εκκλησία την καινούρια η οποία είναι γκαράζ. Και δεν μπορέσαμε να δούμε την παλιά εκκλησία. Ύστερα μας επέτρεψαν να πάμε από ένα μικρό μονοπάτι να τη δούμε χωρίς να βγάλουμε φωτογραφίες και να γυρίσουμε πίσω. Ύστερα, όταν μπορέσαμε να πάρουμε ένα πράσινο φως για να προχωρήσουμε, προχωρήσαμε αμέσως. Προχωρήσαμε μόλις μας δόθηκε η ευκαιρία και γιατί είναι μνημείο που συνδέεται με την ιστορία των Μαρωνιτών και με την πολιτιστική ιστορία της Κύπρου. Και εγώ προσωπικά είμαι πολύ ευτυχής για το έργο το οποίο έγινε στην Αγία Μαρίνα. Ένα έργο για να γίνει χρειάζεται πολύς χρόνος. Δεν αποφασίζεις σήμερα και γίνεται αύριο ή σε έναν ή σε δύο μήνες. Σκεφτείτε μόνο πόσος χρόνος χρειάζεται για να χτίσεις ένα σπίτι. Εδώ υπάρχουν και ανώμαλες συνθήκες και πολλές φορές εμπλέκεται και το κυπριακό πρόβλημα. Αλλά το πιο βασικό από όλα είναι η συνεργασία που έχουμε Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι. Εκεί είναι που βασίζουμε όλες μας τις ελπίδες. Και είναι και το άλλο. Έχουμε και μια συναίσθηση του γιατί να ασχολούμαστε μόνο με τα μνημεία. Ασχολούμαστε και με τους ανθρώπους, διότι οι άνθρωποι αισθάνονται μεγάλο δεσμό με τα μνημεία τους, τις εκκλησίες τους. Είναι η ιστορία τους, είναι οι ρίζες τους, είναι οι αναμνήσεις τους, οι δικές τους, των γονιών τους, των παππούδων τους, της οικογένειας τους. Με κάθε μνημείο το οποίο προχωρούμε υπάρχει και μια μεγάλη κινητοποίηση ανθρώπων. Συμμετέχουν και οι άνθρωποι στη δράση. Όταν ολοκληρωθεί ένα έργο, είναι συγκινητική η παρουσία των χωριανών που έρχονται. Και μέσα από αυτή τη διαδικασία γίνεται και η επικοινωνία Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Και δημιουργούνται φιλίες, σχέσεις, κατανόηση, σεβασμός. Η τεχνική επιτροπή προσπαθεί να διασώσει μνημεία, το πρόβλημα της πολιτιστικής κληρονομιάς το κάνει μικρότερο με τα έργα τα οποία κάνει, φέρνει σε επαφή τον κόσμο, διασώζει την πολιτιστική ενότητα της Κύπρου γιατί δεν μπορείς για παράδειγμα να πεις ότι το μήνυμα του Αποστόλου Ανδρέα διακόπτεται από συρματόμπλεγμα ή οτιδήποτε. Διατηρείται αυτή η έννοια της ιστορικής συνέχειας της Κύπρου διαμέσου των μνημείων της. Δεν μπορούμε να λύσουμε το κυπριακό πρόβλημα μέσα από την τεχνική επιτροπή, αλλα δίδονται μηνύματα θετικά που μπορούν να αποτελέσουν υπόβαθρο για ένα καλύτερο μέλλον.

Ερ. Όλα τα χρήματα κύριε Χατζηδημητρίου έρχονται από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Η βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν καθοριστική. Μέχρι στιγμής μπορεί να έχουμε αξιοποιήσει γύρω στα 20 εκ. ευρώ. Αλλά δεν μπορώ να πω ότι είναι μόνο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Απόστολος Ανδρέας για παράδειγμα γίνεται με αποκλειστική χρηματοδότηση της Εκκλησίας και του ΕΒΚΑΦ. Αρχίσαμε τώρα και ένα καινούριο πρόγραμμα το οποίο οδεύει προς υλοποίηση, μέσω του οποίου έρχονται κοινότητες και προσφέρουν χρήματα από μόνες τους. Έτσι, βάζουμε ότι μπορούμε και εμείς, κάτι το συμπληρωματικό και προχωρούμε. Έχουμε έναν πολύ μεγάλο κατάλογο κοινοτήτων που συνεισφέρουν και μικρών και φτωχών κοινοτήτων που συνεισφέρουν σημαντικά ποσά. Και έτσι προχωρούμε και αυτό το σύστημα το οποίο ονομάζουμε «αυτοχρηματοδότηση» που στην παραγματικότητα εξελίσσεται σε συγχρηματοδότηση. Αλλά είναι πολύ μεγάλη υπόθεση η συμβολή. Έχουμε με αυτόν τον τρόπο και μεγαλύτερη κατανόηση από πλευράς Προέδρου της Δημοκρατίας. Διότι εμείς είμαστε διορισμένοι από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ως Αρχηγό της Ελληνοκυπριακής Κοινότητας και οι αντίστοιχοι Τουρκοκύπριοι από τον Ηγέτη της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας, τον κύριο Ακκιντζί. Έχουμε τώρα και μία ενίσχυση ύψους 500 χιλιάδων ευρώ από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που το έχουμε κατανείμει κατόπιν συμφωνίας και με τους αρμόδιους παράγοντες σε έναν αριθμό έργων. Φυσικά για τα μνημεία, αντιλαμβάνεστε, αυτό το ποσό δεν είναι πολύ μεγάλο. Όμως για μας είναι πολύτιμο διότι μπορούμε να αυξήσουμε τη δραστηριότητα μας.

Να αναφέρω επίσης ότι η τεχνική επιτροπή δεν έχει εκτελεστικές εξουσίες η ίδια, δεν έχει ταμείο η ίδια, δεν διαχειρίζεται χρήματα η ίδια, τα μέλη της είναι άμισθα, είναι εθελοντές. Και μάλιστα όπως εξελίχτηκαν τώρα τα πράγματα, περίπου μιλάμε για πλήρη απασχόληση. Και θέλω να επαινέσω τα μέλη της τεχνικής επιτροπής και του συμβουλευτικού σώματος που είναι οι τεχνικοί μας. Οι τελευταίοι είναι και επαγγελματίες και αφήνουν πίσω τη δουλειά τους, πολλές φορές το μεροκάματο τους, για να προσφέρουν εθελοντικά και αμισθί υπηρεσίες. Αλλά, έχω να προσθέσω ότι εκείνο που ήταν καθοριστικό και είναι η γέφυρα επικοινωνίας, ο εκτελεστικός βραχίονας είναι το UNDP και η Διευθύντρια του Τιτζιάνα Τζεννάρο. Χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτε. Σας διαβεβαιώ και θέλω να το επαινέσουμε αυτό το πράγμα γιατί πρέπει να γνωρίζουμε και τι οφείλουμε. Είναι η υπόθεση της διάσωσης της πολιτιστικής κληρονομιάς μία προσπάθεια διεθνής, έχουμε διεθνή υποστήριξη αλλά αυτό είναι χαρακτηριστικό του πολιτισμού. Είναι και ο πολιτισμός κυπριακός, μεσογειακός, ευρωπαϊκός, παγκόσμιος. Είμαστε και εμείς κομμάτι του παγκόσμιου πολιτισμού και αυτό μας φέρνει και σε ενότητα με όλο τον κόσμο.

Ερ. Παρά τα 85 χρόνια στην πλάτη σας, σας βλέπουμε να μιλάτε και να ενεργείτε με πάθος εφήβου για αυτό που κάνετε. Θεωρείτε ότι αυτό το κομμάτι της σταδιοδρομίας σας είναι ίσως το πιο σημαντικό στην όλη πορεία σας;

Είναι διαφορετικά. Αυτό έχει να κάνει με έργο. Στην πολιτική μπορεί όλα τα άλλα να είναι λόγια, εδώ έχεις να παρουσιάσεις έργο. Συγκεκριμένο έργο. Το άλλο μπορεί να είναι συζητήσιμο, τι είπες, τι έκανες ή τι δεν έκανες, να είσαι υπό αμφισβήτηση αλλά αυτό εδώ είναι έργο. Αν και εδώ κάποιες φορές συναντούμε την αμφισβήτηση. Αλλά εγώ είμαι τόσο βέβαιος, διότι το έργο είναι και μένει εκεί και η αμφισβήτηση είναι μόνο λόγια. Μας λένε για παράδειγμα ότι «τα φτιάχνετε για να τα χρησιμοποιούν για τουρισμό οι Τουρκοκύπριοι». Εκείνο που με ενδιαφέρει εμένα είναι να διασωθεί η πολιτιστική κληρονομιά. Διασώζοντας την πολιτιστική κληρονομιά, διασώζουμε την προσωπικότητα και την ιστορία της Κύπρου. Σκεφτείτε την Αγία Μαρίνα χωρίς Αγία Μαρίνα. Σκεφτείτε τη Μόρφου χωρίς Άγιο Μάμα. Σκεφτείτε τη Μύρτου χωρίς Άγιο Παντελεήμονα, την Κύπρο χωρίς Απόστολο Ανδρέα.

Ερ. Να επανέλθουμε στον Προφήτη Ηλία στον οποίο αναφερθήκατε πριν. Ποιο ακριβώς είναι το πλάνο της επιτροπής;

Ο Προφήτης Ηλίας είναι στην ημερήσια διάταξη της επιτροπής από την πρώτη μέρα που συστάθηκε. Όταν είχα πάει διαπίστωσα ιδίοις όμμασι ότι πρόκειται για ένα μνημείο της Κύπρου. Ήταν απρόσιτο αφού ήταν στρατιωτική περιοχή. Εξακολουθεί βέβαια να παραμένει στρατιωτική περιοχή. Εκείνο το οποίο μπορώ να πω είναι ότι έχουμε τη συνεργασία των Τουρκοκυπρίων οι οποίοι εδώ θα μας βοηθήσουν στο να εξασφαλίσουμε τις άδειες από τον στρατό για να προχωρήσουμε. Όταν μας δόθηκε άδεια να πάμε στην Αγία Μαρίνα που ήταν μέσα σε στρατιωτική ζώνη, δείχνει ότι εμείς ως επιτροπή, όσα εμπόδια και αν συναντήσουμε για ένα μνημείο, δεν κηρύσσουμε ποτέ αδιέξοδο. Δεν λέμε δεν μπορούμε. Έχουμε και τη συμπαράσταση των Τουρκοκυπρίων, ενημερώσαμε την επιτροπή για την πρόθεση της Μαρωνιτικής Κοινότητας να συνδράμει και ανέλαβαν οι συνάδελφοι Τουρκοκύπριοι και ο Αλί Τουντσάι να εργαστεί προς την πλευρά των Τουρκοκυπριακών αρχών για να εξασφαλίσουμε άδεια και να πάμε να κάνουμε μία προκαταρκτική μελέτη. Αναμένουμε. Η Μαρωνιτική Κοινότητα εθελοντικά προσφέρθηκε να βοηθήσει. Είμαστε χαρούμενοι για τη συνεργασία με την κοινότητα και θα την ενημερώνουμε για ότι κάνουμε, για να έχουμε την κατανόηση και τη σύμφωνο γνώμη της ηγεσίας της. Από εκεί και πέρα, στον βαθμο που προσφέρεται η ίδια η κοινότητα να βοηθήσει, αυτό θα είναι ευπρόσδεκτο και πολύ βοηθητικό στο έργο μας.

Ερ. Συνεργάζεστε με τον Εκπρόσωπο και τον Αρχιεπίσκοπο των Μαρωνιτών;

Οπωσδήποτε. Μόλις εξελέγη ο Εκπρόσωπος των Μαρωνιτών, συναντηθήκαμε και του είπα ότι είμαστε στη διάθεση του και αυτό το επαναλαμβάνω. Θέλουμε να τον κρατούμε ενήμερο για ότι κάνουμε. Μου είπε ότι είναι κάτι που αφορά την εκκλησία και πως γνωρίζει ότι είμαστε σε επαφή με τον Αρχιεπίσκοπο. Είμαστε σε επαφή με τον Αρχιεπίσκοπο, έχουμε θαυμάσια συνεργασία, τον εκτιμούμε αφάνταστα και πρόκειται για μια εκλεκτή προσωπικότητα όχι των Μαρωνιτών αλλά της Κύπρου και υπολογίζουμε στην παρουσία του συνολικά ως συνεργάτης της τεχνικής επιτροπής. Καμιά φορά του λέμε ότι τον αισθανόμαστε και μέλος της επιτροπής. Αλλά οφείλουμε να κρατάμε ενήμερη και την πολιτική ηγεσία της κοινότητας. Έχουμε επίσης συνεργασία με τους Κοινοτάρχες των χωριών της Μαρωνιτικής Κοινότητας οι οποίοι επίσης είχαν κινητοποιηθεί και μας έφεραν πληροφορίες. Είχαν επιδείξει εξαιρετικό μάλιστα ενδιαφέρον. Κάθε επαφή και επικοινωνία που κάνουμε με τους ανθρώπους εμείς τη θεωρούμε σημαντική και την καταγράφουμε. Διότι δεν είναι μόνο κτίσματα ή μνημεία για μας. Είναι η σχέση των μνημείων με τους ανθρώπους και την ιστορία, το παρελθόν και το μέλλον του τόπου. Υπάρχει και η κυπριακή παροιμία που λέει ότι ο τόπος εν οι άνθρωποι και ο τόπος εν έρημος μόνος του.

Ερ. Είναι ασφαλώς και η πολύτιμη προσφορά του Γιάννη Καρή στην επιτροπή ο οποίος προέρχεται από τη Μαρωνιτική Κοινότητα.

Ο Γιάννης Καρής είναι πολύτιμο μέλος της τεχνικής επιτροπής. Η συμβολή του στην επιτροπή είναι ανεκτίμητη. Κάνει πρακτική δουλειά ο Καρής, κρατά τα πρακτικά ως γραμματέας και αυτό το πράγμα έχει τεράστια σημασία. Καμιά κουβέντα που λέμε δεν μένει άγραφη και στην επόμενη συνεδρία δεν την ξεχνά. Κάνει εργασία υποδομής μέσα στην επιτροπή, κάνει εργασία πολύ σημαντική και είναι ειλικρινά με καλοσύνη, με αγάπη και με θέληση για προσφορά που το κάνει. Ως Μαρωνίτης βεβαίως έχει και τη δική του συμβολή στην μελέτη των διαφόρων έργων που αφορούν στην κοινότητα.

Ερ. Ως γνώστης των πραγμάτων στην Κύπρο, θα θέλαμε την άποψη σας για το κυπριακό. Είστε αισιόδοξος με την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει;

Η λέξη αισιόδοξος είναι πολύ βαριά. Αλλά ένα είναι το σίγουρο. Όσο ζω θα παλεύω για την επανένωση της πατρίδας μου. Εγώ αποδίδω πολύ μεγαλύτερη σημασία στη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης και αγάπης μεταξύ μας, παρά στα νομικά σημεία. Τα νομικά σημεία, μα την Παναγία μέχρι στιγμής διαπιστώνω, ότι λειτουργούν χωριστικά και μέχρι στιγμής έλειψε η πρωτοβουλία επικοινωνίας και συνεργασίας. Εγώ θα ήθελα αυτά να ενισχυθούν και αν ενισχυθούν θα είμαι πιο αισιόδοξος για την Κύπρο. Και πάνω σε λαϊκό επίπεδο βλέπω ότι βελτιώνεται η κατάσταση, πιο πολλοί άνθρωποι επικοινωνούν μεταξύ τους, πιο πολλοί άνθρωποι κάνουν φιλίες, συνεργασίες. Δηλαδή αυτό είναι ένα μήνυμα που πρέπει να το λάβει υπόψη η πολιτική ηγεσία. Χωρισμένη η Κύπρος δεν επιβιώνει. Αυτό το πράγμα πρέπει να το εννοήσουμε. Η ιστορία των τελευταίων χρόνων πρέπει να μας διδάσκει. Ότι με τις συγκρούσεις, με τους πολέμους, με τις σημαίες, τα ανεβάσματα, τα κατεβάσματα, πετροβολισμούς, συλλήψεις και άλλα δεν κάμνουμε χαΐρι. Με φιλίες και συνεργασία μπορούμε να δημιουργήσουμε τις βάσεις για μια καλύτερη πορεία στην Κύπρο.

Ερ. Ένα τελικό μήνυμα.  

Εμείς και σε κάθε μήνυμα και σε κάθε μνημείο θεωρούμε τη δουλειά που κάνουμε ως υποδομή για τη λύση του κυπριακού. Δεν λύνει το κυπριακό ο πολιτισμός αλλά βάζει θεμελιούς. Γιατί ο πολιτισμός δεν μπορεί να δίνει θετικά μηνύματα στην πολιτική ηγεσία για τη λύση του κυπριακού; Διότι τι είναι πολιτισμός; Είναι να σέβομαι τον άλλο, να τον εμπιστεύομαι και να συνεργάζομαι μαζί του. Πολιτισμός είναι ειρήνη.

- Advertisement -