32 χρόνια μετά, ξανά στα σαλόνια της ΚΟΠ.
- Καφές και κουβέντα με τον πρώην άσσο του ΑΠΟΕΛ Πετράκη Χατζηθωμά και τους παλαίμαχους ποδοσφαιριστές Τζωρτζίνο Αντωνίου και Μάριο Κουρρά.
Ποιος φίλαθλος του Κορμακίτη που έζησε την περίοδο εκείνη, μπορεί να ξεχάσει τις ένδοξες στιγμές που έζησε ο τότε «Λίβανος» στην Γ’ κατηγορία; Η τότε σπουδαία ομάδα του Πετράκη Χατζηθωμά με παιχταράδες όπως οι Τζωρτζίνος, Μάριος Κουρράς, Ηλίας Φραγκίσκου, Αντώνης Ναούμ και άλλοι έκανε άπαντες να παραμιλούν και να πιστεύουν στα όνειρα. Η άνοδος στην Γ’ κατηγορία ήταν ιστορική στιγμή που επετεύχθη με προπονητή τον Ροβέρτο Καρή και ήταν η δεύτερη φορά που γινόταν μετά και την άνοδο του 1981. Με αφορμή τη μεγάλη φετινή επιτυχία του Σωματείου «Ο Κορμακίτης» και την άνοδο της ομάδας στην Γ’ κατηγορία της ΚΟΠ, η εφημερίδα μας μίλησε με τον Πετράκη Χατζηθωμά, τον προπονητή της ομάδας του «Λιβάνου» Κορμακίτη Γ’ κατηγορία κατά τις χρονιές 1987-1989, καθώς και με δύο από τους πιο σημαντικούς ποδοσφαιριστές της ομάδας που έπαιξαν εκείνες τις χρονιές, τον Τζωρτζίνο Αντωνίου και τον Μάριο Κουρρά. Το ραντεβού περιλάμβανε ακόμη δύο από τους τότε άσσους της ομάδας, τον Ηλία Φραγκίσκου και τον Αντώνη Φένεκ Τούρπο, οι οποίοι όμως τελικά δεν κατάφεραν να είναι παρόντες στην κουβέντα μας.
Η άνοδος
Ξεκινώντας την κουβέντα μας με τον Πετράκη, τον Τζωρτζίνο και τον Μάριο, οι δύο τελευταίοι αναφέρθηκαν αρχικά στην άνοδο της ομάδας του «Λιβάνου» Κορμακίτη από την Δ’ στην Γ’ κατηγορία. Το 1986-87 η ομάδα πήρε το πρωτάθλημα της Δ’ κατηγορίας με προπονητή τον Ροβέρτο Καρή και ανέβηκε κατηγορία. Αυτό το είχε πετύχει ξανά η ομάδα το 1981 αν και έπεσε πάλι την επόμενη χρονιά. Το φθινόπωρο του 1987 για έξι αγωνιστικές προπονητής της ομάδας ήταν ο Γιώργος Σπαρτάλης και στην έβδομη ανέλαβε τα ηνία ο Πετράκης Χατζηθωμάς.
Ο ερχομός του Πετράκη Χατζηθωμά
Ο Πετράκης Χατζηθωμάς είχε μόλις ολοκληρώσει την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής, σε μικρή σχετικά ηλικία στα 31 του χρόνια. Όπως ανέφερε, το 1986 πήρε το πρωτάθλημα με το ΑΠΟΕΛ και σταμάτησε να παίζει ποδόσφαιρο. Η τότε εξαιρετική σχέση που είχε με τον Αντωνάκη Μαυρίδη με τον οποίο ήταν συνάδελφοι στις Κυπριακές Αερογραμμές, τον έφερε κοντά στον Λίβανο Κορμακίτη στον οποίο εμπλεκόταν διοικητικά ο κ. Μαυρίδης. Παράλληλα, οι ποδοσφαιριστές της ομάδας προμηθεύονταν στολές και παπούτσια από το αθλητικό του κατάστημα στη Λευκωσία. «Εκείνη η χρονιά δεν είχε ξεκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς για την ομάδα αν θυμάμαι καλά και με παρακάλεσαν από το Συμβούλιο να πάω να βοηθήσω. Έτσι πήγα» μας είπε. Από νωρίς ο Πετράκης Χατζηθωμάς είχε δημιουργήσει μια εξαιρετική σχέση με τους ποδοσφαιριστές, όπως μας ανέφερε. Το ίδιο και με το Διοικητικό Συμβούλιο το οποίο ποτέ δεν επενέβαινε στο έργο του. «Άλλος λόγος που δέχτηκα να αναλάβω» είπε, «ήταν οι πολλοί παιχταράδες που διέθετε το ρόστερ του «Λιβάνου». Παίχτες όπως ο Μάριος Κουρράς, ο Τζωρτζίνος, ο Ηλίας Φραγκίσκου, ο Καράμανος, ο Ναούμ, ο Τουμάζος και άλλοι, ήταν ποδοσφαιριστές που είχαν πολλές δυνατότητες και κάποιοι από αυτούς άνετα μπορούσαν να παίξουν στην Α’ κατηγορία», ανέφερε. Μιλώντας για την προσπάθεια να ανεβάσει το επίπεδο της ομάδας στην αρχή, ανέφερε ότι ήταν όλοι υπάκουοι. Τους έκανε προπονήσεις που έκαναν ομάδες της Α’ κατηγορίας, κάτι που ήταν δύσκολο στην αρχή αφού πολλοί ποδοσφαιριστές δεν άντεχαν στην πίεση αλλά στην πορεία προσαρμόστηκαν.
«Ο Πετράκης μας καλούπωσε»
Ο Τζωρτζίνος Αντωνίου μίλησε πρώτα για τα χρόνια πριν έρθει ο Πετράκης, τονίζοντας πως υπήρχε η απείθαρχη νοοτροπία του «πάω όποτε θέλω στην προπόνηση», γι αυτό και το έργο κάθε προπονητή στην ομάδα θα ήταν πολύ δύσκολο. Όταν ανέλαβε ο Πετράκης, οι παίχτες καλουπώθηκαν. Μπήκε μια τάξη στην ομάδα και στα αποδυτήρια. Και συνέχισε λέγοντας ότι για να πάει καλά μια ομάδα χρειάζεται αυτό το πράγμα, δηλαδή κάποιον άνθρωπο να διοικεί τα αποδυτήρια και αυτός ήταν ο Πετράκης, είπε, ο οποίος είχε και την εμπειρία ως ποδοσφαιριστής του ΑΠΟΕΛ και αυτήν την κουβάλησε και στον Λίβανο. «Ο Πετράκης πίστεψε στην ομάδα μας και μας έμαθε πως να διεκδικούμε τα εκτός έδρας παιχνίδια, που ήταν κάτι που μας φόβιζε και πάντα είχαμε προβλήματα», ανέφερε ο Τζωρτζίνος. Στο ίδιο μήκος κύματος παρέμεινε και ο Μάριος Κουρράς ο οποίος συμφώνησε ότι πάντα υπήρχε απειθαρχία στην ομάδα, και ο ίδιος ήταν απείθαρχος, αλλά με τον Πετράκη Χατζηθωμά όλα άλλαξαν. «Ο Χατζηθωμάς ήταν πολύ αυστηρός. Δεν έλεγε ποτέ ότι ο Μάριος είναι καλός παίχτης άρα θα παίζει σίγουρα. Έβλεπε πάντα το σωστό», είπε. Ο Πετράκης Χατζηθωμάς επιβεβαίωσε ότι στα εκτός έδρας παιχνίδια έβλεπε μια φοβία. Ότι οι παίχτες του θεωρούσαν τους αντιπάλους καλύτερους. «Εγώ όμως που τους έβλεπα, γνώριζα ότι το δικό μας υλικό είναι πιο καλό, πιο ποιοτικό και κατάφερα και τους έπεισα ότι είναι καλύτεροι ποδοσφαιριστές», τόνισε.
Η παρουσία στην Γ’ κατηγορία και οι δυσκολίες της εποχής
Κατά την πρώτη χρονιά στην Γ’ κατηγορία με τον Πετράκη Χατζηθωμά, ο «Λίβανος» Κορμακίτη ισοβάθμησε στην τέταρτη θέση με την ΑΕΚ Καθολικής, τρεις πόντους πίσω από την τρίτη ΑΕΖ Ζακακίου. Παράλληλα, ήταν και τρεις πόντους μακριά από την υποβάθμιση επειδή ήταν όλες οι ομάδες κοντά κοντά εκείνη τη χρονιά. Πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Διγενής Μόρφου. Ο κ. Χατζηθωμάς είπε ότι έμεινε στην ομάδα και την επόμενη χρονιά, που ήταν η χρονιά που ο «Λίβανος» έπεσε στην Δ’ κατηγορία. «Ήταν η χρονιά που θα γινόταν η ενοποίηση των δύο σωματείων του Κορμακίτη και υπήρχαν διάφορα προβλήματα στην ομάδα», είπε.
Οι πλείστοι ποδοσφαιριστές της ομάδας τη χρονιά εκείνη ήταν Μαρωνίτες. Κάποιοι ήταν Ορθόδοξοι όπως ο τερματοφύλακας Σταύρος, ο Καράμανος, ο Νέστωρας, ο Σερμπετίδης και μερικοί άλλοι. Ο βασικός κορμός ήταν Μαρωνίτες. Υπήρχαν πολλοί καλοί Μαρωνίτες παίχτες όπως μας αναφέρθηκε αλλά ήταν και οι ομάδες τρεις, αφού υπήρχε και ο «Κέδρος» και το «ΚΝΜ».
Μιλώντας για τις εγκαταστάσεις και τις δυσκολίες της τότε εποχής, ο Πετράκης σημείωσε ότι η έδρα του «Λιβάνου» ήταν ο Κεραυνός. Σε κάθε παιχνίδι πήγαιναν τρακόσια άτομα μέσος όρος και αυτοί ήταν αριθμοί φιλάθλων πρώτης κατηγορίας όπως μας λέχθηκε. Η επιφάνεια του γηπέδου ήταν χωμάτινη. «Θυμάμαι στις προπονήσεις στον Κεραυνό τα βράδια, έπρεπε να βάζουμε συνεχώς κέρματα για να ανάβουν οι προβολείς και έπρεπε συνεχώς να είμαστε σε εγρήγορση για να μην σβήσουν», είπε χαμογελώντας. Εν τω μεταξύ το συγκεκριμένο γήπεδο το χρησιμοποιούσαν αρκετές ομάδες, επομένως στις προπονήσεις πολλές φορές αναγκάζονταν να χρησιμοποιούν ένα μόνο κομμάτι του γηπέδου. Τα πράγματα ήταν δύσκολα τότε, μας είπαν, δεν υπήρχαν οι διευκολύνσεις και οι ανέσεις του σήμερα.
Ο κ. Χατζηθωμάς μίλησε επίσης και για τις εξαίρετες σχέσεις που διατηρούσε με τους ποδοσφαιριστές του στον Λίβανο Κορμακίτη κάνοντας λόγο για ομάδα που εκείνη τη χρονιά ήταν δεμένη σαν μια οικογένεια. «Πολλές φορές έπαιρνα ποδοσφαιριστές στο σπίτι μου και τρώγαμε, πίναμε, κουβεντιάζαμε και συζητούσαμε προβλήματα, είχαμε παιδιά που ήταν ιδιόμορφοι χαρακτήρες και αυτό το οικογενειακό περιβάλλον μας βοήθησε πάρα πολύ», είπε. «Ένας από αυτούς ήταν και ο Μάριος (γέλια) ο οποίος μαζί μου δεν έκανε την παραμικρή ατασθαλία, ήταν υπόδειγμα και στην προπόνηση και στους αγώνες», ανέφερε ο Πετράκης Χατζηθωμάς. Συνέχισε λέγοντας ότι τη χρονιά εκείνη χτίστηκε μια ομάδα με καλούς παίχτες με ήθος. Το συμβούλιο ήταν κοντά στην ομάδα και ήξερε ότι οι ποδοσφαιριστές δεν θα πήγαιναν ποτέ να κάνουν κάποιο παράπονο για τον προπονητή τους στη διοίκηση. Πρόεδρος τότε ήταν ο αείμνηστος Τζόζεφ Μούσας, όπως είπε ο κ. Χατζηθωμάς ο οποίος τον βοήθησε αρκετά και το συμβούλιο δεν ήταν ποτέ αρνητικό σε ότι ζητούσε.
Χωρίς περιστροφές, τόνισε ότι αν τα τρία Μαρωνίτικα σωματεία που υπήρχαν τότε γίνονταν μία ομάδα, δεν υπήρχε περίπτωση να μην έπαιζε αυτή η ομάδα στην Α’ κατηγορία. Τότε ο «Λίβανος» είχε 5-6 παιχταράδες που άνετα έπαιζαν Α’ κατηγορία, το «ΚΝΜ» είχε άλλους τόσους που ήταν εξαιρετικοί και ο «Κέδρος» το ίδιο. Οι τρεις παλαίμαχοι μίλησαν και για την διαβάθμιση στην Δ’ κατηγορία την επόμενη χρονιά. Ο Τζωρτζίνος το 1989 έφυγε με μεταγραφή για τον Διγενή και ο Ηλίας Φραγκίσκου για τον Ορφέα, ως αποτέλεσμα των οικονομικών αναγκών του σωματείου που για να τις καλύψει έπρεπε κάποιοι καλοί παίχτες να μετεγγραφούν. Ο Μάριος Κουρράς αν και είχε προτάσεις για μεταγραφή, παρέμεινε στο σωματείο.
Το σήμερα
Μάριος και Τζωρτζίνος μίλησαν και για τη σημερινή κατάσταση και τη μεγάλη άνοδο του Κορμακίτη στην Γ’ κατηγορία της ΚΟΠ. Τόνισαν ότι χρειάζεται περισσότερη δουλειά τώρα, ειδικά από τους νέους από τον Κορμακίτη που θα είναι ο βασικός κορμός της ομάδας. Οι ίδιοι θα βρίσκονται σίγουρα δίπλα στην ομάδα. Έριξαν το μπαλάκι στη διοίκηση λέγοντας ότι πρέπει να υπάρξουν οι κατάλληλοι χειρισμοί από το συμβούλιο και τον προπονητή, να χτίσει το κατάλληλο ρόστερ για να μπορέσει η ομάδα να κρατηθεί. Για το πρόβλημα με τους Μαρωνίτες παίχτες που δεν είναι πολλοί στην ομάδα, τόνισαν ότι γενικά δεν υπάρχουν πολλά ταλέντα σήμερα διαθέσιμα από τον Κορμακίτη, άρα αναγκαστικά πρέπει να φέρεις και άλλους για να δυναμώσεις το ρόστερ και να αντέξεις στην κατηγορία. «Σήμερα δεν αγωνίζονται πολλοί Μαρωνίτες παίχτες στην ομάδα μας, αφού τα ταλέντα μας επιλέγουν να ξεκινούν από πολύ μικρή ηλικία στις ακαδημίες μεγάλων ομάδων της Κύπρου. Όπως ο Ναούμ που ξεκίνησε στο ΑΠΟΕΛ και σήμερα είναι στην Ιταλία στην Πάντοβα, ο Τσουτσούκης στην Ομόνοια και ο Κυρμίζης στο ΑΠΟΕΛ. Είναι λίγοι εκείνοι που θα ξεκινήσουν από το αγροτικό και θα κάνουν καριέρα από εκεί.
Και οι δύο παλιοί ποδοσφαιριστές ανέφεραν ότι ο σχεδιασμός από τον Εκπρόσωπο και τους συνεργάτες του για τη δημιουργία του «Maronite Sporting Center» τους βρίσκει σύμφωνους και τους χαροποιεί. Πιστεύουν πως η ολοκλήρωση του έργου θα συμβάλει τα μέγιστα στον τομέα αθλητισμός στην κοινότητα. «Είναι κάτι που ανέκαθεν χρειαζόταν η κοινότητα» είπε ο Τζιωρτζίνος «και σίγουρα θα βοηθήσει πάρα πολύ τους νέους μας». Επίσης τόνισαν και οι δύο, ένα ιδιόκτητο αθλητικό κέντρο αναμένεται να δώσει οικονομικές ανάσες στα σωματεία μας αφού είναι γνωστό πως μέχρι σήμερα ξοδεύτηκαν δεκάδες χιλιάδες λίρες και ευρώ για ενοίκια γηπέδων. «Και θα είναι και πόλος έλξης για όλους τους νέους μας που θα βρίσκουν σε ένα χώρο μαζεμένα όλα όσα χρειάζονται για να γυμναστούν και έτσι θα αυξάνονται οι ελπίδες να παραμένουν στην ομάδα του χωριού τους» είπε ο Μάριος.
Μιλώντας για την απουσία του κόσμου από το γήπεδο, οι τρεις παλαίμαχοι είπαν ότι ο καθένας πρέπει να βοηθήσει όπως μπορεί και ο κόσμος να είναι κοντά στην ομάδα. Επί τούτου ο Πετράκης Χατζηθωμάς ανέφερε πως αν οι γονείς στέλλουν τα παιδιά τους στην ομάδα, θα θέλουν μετά να πάνε και στο γήπεδο να τους δουν. Για να επαυξάνει ο Τζωρτζίνος λέγοντας ότι τους παίχτες από τον Κορμακίτη πρέπει να τους κρατά η ομάδα, έστω και στην εικοσάδα ή στον πάγκο και με αυτόν τον τρόπο πάλι θα έρθουν οι οικογένειες τους να τους δουν.
Πάντως, κάτι που κρατάμε από αυτή μας τη συνάντηση και τη συζήτηση για την εποχή του «Λιβάνου Κορμακίτη» στην Γ’ Κατηγορία, είναι ότι 32 τόσα χρόνια μετά, εν έτει 2019 και οι σχέση Πετράκη Χατζηθωμά με τους δύο παλαίμαχους ποδοσφαιριστές και με πολλούς άλλους είναι ακόμα εξαιρετική, εώς αδελφική. Τζωρτζίνος και Μάριος, μας ζήτησαν όπως συμπεριλάβουμε στο παρόν αφιέρωμα τις ιδιαίτερες τους ευχαριστίες για την ευκαιρία που «ο Πεππίνος και ο Βασίλης» (όπως ανέφεραν) τους έδωσαν για να θυμηθούν αυτές τις μεγάλες στιγμές του «Λιβάνου Κορμακίτη».
