Της Ηλιάνας Μούσα
Αν και η επαγγελματική της ζωή ήταν πολύ διαφορετική από αυτήν που μικρή ονειρευόταν, δεν μπορούσε ποτέ να κρύψει τη μεγάλη της αγάπη και λατρεία που είχε για τις σμίλες και το σμιλί. Προσπαθούσε πάντα να ξεκλέβει λίγο χρόνο από οτιδήποτε κι αν έκανε τη δεδομένη περίοδο, για να τον αφιερώσει στο πλέξιμο. 10 χρόνια πριν κι αφότου είχε αφυπηρετήσει, η κ. Αντουανέτ Κυριακίδου, τόλμησε να αδράξει την ευκαιρία και να κάνει το πάθος της επάγγελμα. Κι όταν αυτό που κάνεις το αγαπάς, τότε το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι εκπληκτικό…
Ο «Τ» φιλοξενεί την κ. Κυριακίδου σε αυτό του το τεύχος, για να μας μιλήσει για τη δουλειά της και για το πώς έφτασε επαγγελματικά στο σημείο που βρίσκεται σήμερα, καθώς και για τον τρόπο της να μεταδίδει τις γνώσεις και την τέχνη της σε άλλα άτομα.
Λίγα λόγια για εκείνη…
Η κ. Αντουανέτ Κυριακίδου γεννήθηκε στη Λευκωσία, ενώ κατάγεται από την Αγία Μαρίνα Σκυλλούρας. Λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων του πατέρα της, είχανε οικογενειακώς ζήσει κάποια χρόνια στη Λεύκα και μόνο δύο χρόνια είχε την ευκαιρία να ζήσει στην Αγία Μαρίνα, όταν εκείνη ήταν περίπου σε ηλικία τετάρτης τάξης Δημοτικού. Στη συνέχεια μετακόμισαν στη Λευκωσία. Η ίδια φοίτησε και ολοκλήρωσε την Αγγλική Σχολή και στη συνέχεια άρχισε να δουλεύει. Εργάστηκε, μεταξύ άλλων, ως γραμματέας και βοηθός ιατρείου μέχρι που άρχισε δουλειά σε κάποιο πρακτορείο τουρισμού όπου και ένιωσε πως είχε βρει επιτέλους εκείνο που πραγματικά ήθελε να κάνει. Ταξίδευε συχνά λόγω της δουλειάς της, και τα γεγονότα του 1974 την είχαν βρει τότε στην Ελλάδα. Λόγω της δύσκολης κατάστασης που επικρατούσε τότε στην Κύπρο και των δυσκολιών που υπήρχαν για να επιστρέψει στο νησί, αναγκάστηκε να μείνει, να ζήσει και να εργαστεί για κάποιο χρονικό διάστημα στην Ελλάδα. Από μια συγκυρία που την έφερε σε επαφή με ένα αμερικάνικο γκρουπ τουριστών, έμελλε να αρχίσει η συνεργασία της με την αμερικάνικη εταιρεία PWA. Δούλεψε για αρκετά χρόνια ως group leader τουριστών σε αμερικάνικες εταιρείες, ενώ μέσα στα 40 χρόνια παρουσίας της στον χώρο του τουρισμού είχε την ευκαιρία να εργαστεί και σε πλοίο ως cruise manager.
Παντρεύτηκε και γέννησε το ένα εκ των δύο παιδιών της στο εξωτερικό. Μετά από χρόνια επέστρεψε στην Κύπρο όπου γέννησε και το δεύτερο παιδί της και συνέχισε την καριέρα της ως υπεύθυνη σε τουριστικό γραφείο. Εργάστηκε στον τομέα του τουρισμού μέχρι και την συνταξιοδότησή της.
Ταυτόχρονα, όλα αυτά τα χρόνια, προσπαθούσε συνεχώς να ξεκλέβει ολοένα και περισσότερο χρόνο από τις υποχρεώσεις της για να πλέκει. «Εντωμεταξύ δουλεύοντας στα τουριστικά, εγώ συνέχεια μέσα στα λεωφορεία έπλεκα. Ή σε καμιά γωνιά του αεροδρομίου που περιμέναμε. Συνέχεια. Είμαι πολύ εθισμένη. Πάντα ήμουν. Τις νύχτες ξαπλώνω και δεν κοιμούμαι μπορεί να σκέφτομαι για ώρες σχέδια και τι άλλο να πλέξω», μας αναφέρει χαρακτηριστικά.
Από τον τουρισμό στο σμιλί…
«Και μετά αφιερώθηκα στο χόμπι μου», αναφέρει στο σημείο αυτό η κ. Κυριακίδου με ένα τεράστιο χαμόγελο ικανοποίησης στο πρόσωπό της. Όπως η ίδια αποκαλύπτει, από μικρή είχε δείξει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το πλέξιμο και ήταν ουσιαστικά αυτοδίδακτη. «Μόνη μου έμαθα. Από μικρή το χόμπι μου ήταν σμίλες και σμιλί αλλά έπιασα άλλες δουλειές. Όταν αφυπηρέτησα, αποφάσισα να κάμω το χόμπι μου επάγγελμα.».
Ήταν πριν 10 χρόνια όταν είχε πάρει την απόφαση να επισκεφτεί το υπουργείο Παιδείας για να ρωτήσει εάν θα μπορούσε να εργαστεί κάπου ως εκπαιδεύτρια στο σμιλί και στις βελόνες. Αφού ζήτησαν και είδαν δουλειές που είχε κάνει, χωρίς δεύτερη σκέψη την είχαν προσλάβει ως εκπαιδεύτρια. Από τότε μέχρι και σήμερα, η κ. Κυριακίδου εργάζεται στα επιμορφωτικά του υπουργείου Παιδείας όπου διδάσκει την αγαπημένη της τέχνη του σμιλιού σε άτομα όλων των ηλικιών που εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους.
Σε ερώτησή μας σχετικά με τα πράγματα που μπορεί να φτιάξει με σμιλί, η κ. Κυριακίδου μας απαντά χαρακτηριστικά: «ότι φανταστείτε που γίνεται με βελόνες και βελονάκι το ξέρω και το διδάσκω. Πετσετάκια, πετσέτες, παπλώματα, κουρτίνες, αγγελάκια κι άλλα χριστουγεννιάτικα στολίδια, κούκλες, τσάντες… Τα πάντα μπορώ να τα κάμω». Αξιοθαύμαστο είναι επίσης το γεγονός πως ψάχνει και μελετά μόνη της για το πώς μπορεί να εξελίξει τις δημιουργίες της. Εκτός από τα πολλά βιβλία που έχει αγοράσει ή έφερε από την Αμερική, αρκετές πληροφορίες βρίσκει και μέσα στο διαδίκτυο.
Αδιαμφισβήτητα, όταν κάτι το αγαπάς μπορείς πολύ πιο εύκολα να το μεταδόσεις και σε άλλους. Η κ. Κυριακίδου δηλώνει εθισμένη στο σμιλί και ευτυχισμένη που βλέπει μαθήτριές της να το αγαπούν και μετά από πολύ λίγα μαθήματα να μπορούν και οι ίδιες να πλέξουν ακόμη και τσάντες. Από την πρώτη μέρα των επιμορφωτικών μαθημάτων ξεκινούν με πρακτική. Αρχικά εάν δεν ξέρουν σμιλί, αφιερώνουν 2-3 βδομάδες για να μάθουν την τέχνη και μετά είναι σε θέση να αρχίσουν να κάνουν διάφορα πράγματα όπως χριστουγεννιάτικα στολίδια, κούκλες, θήκες για ρολά και χαρτομάντιλα, ακόμη και τσάντες.
Η περηφάνια της όμως που δεν μπορεί με τίποτα να κρυφτεί, είναι το ταλέντο που φαίνεται να έχει κληρονομήσει η μικρή της εγγονή που είναι σήμερα 12 χρόνων. «Να δεις την εγγονούλα μου πως πλέκει τωρά που είναι 12 χρονών. Ξεκίνησε από τριάμισι χρονών να προσπαθεί να πλέκει χωρίς να της είχα δείξει κάτι και τώρα είναι 12 και πλέκει». Τα λόγια της επιβεβαιώνονται πλήρως όταν μετά από λίγο μπαίνει στον χώρο η εγγονή της, κάθεται και αρχίζει με ταχύτητα να πλέκει ένα χρωματιστό σκέπασμα, ενώ με χαμόγελο μας δείχνει και προηγούμενες της δημιουργίες.
Χειροποίητες τσάντες…
Ανάμεσα σε όλα τα άλλα πράγματα που μπορεί να φτιάξει, η κ. Κυριακίδου έχει να επιδείξει μια μεγάλη ποικιλία σε τσάντες φτιαγμένες με σμιλί. Τσάντες σε διαφορετικά μεγέθη, χρώματα και σχέδια. Τσάντες που μπορεί να φτιάξει είτε από μόνη της παρακολουθώντας τις τάσεις της μόδας και εμπλουτίζοντας ταυτόχρονα με δικές της ιδέες, είτε και κατά παραγγελία. «Διότι είδα μια περίοδο πως ήταν στην μόδα οι τσάντες από σμιλί. Και λέω θα δοκιμάσω να κάμω τσάντα κι έτσι ξεκινήσαμε. Έχει 4 χρόνια τωρά που κάμνω τσάντες», μας αναφέρει σε μια προσπάθειά της να θυμηθεί από πότε και πώς είχε αρχίσει να φτιάχνει τσάντες.
Μιλώντας για τον τρόπο που εργάζεται, μας εξηγεί πως σε πρώτο στάδιο πλέκει με σμιλί το σχέδιο και στη συνέχεια παίρνει την τσάντα σε επαγγελματίες συνεργάτες της για να την επενδύσουν με δέρμα, να προσθέσουν τις τελευταίες λεπτομέρειες και να ολοκληρωθεί.
Αναφερόμενη στον χρόνο που χρειάζεται για να ολοκληρωθεί το πλέξιμο μιας τσάντας, η κ. Κυριακίδου μας λέει: «Εξαρτάται από την τσάντα. Τις σκέτες μπορεί να τις τελειώσω μια μέρα. Τις άλλες μπορεί να μου πάρει 3-4 μέρες. Ασχολούμαι μόνο με την συγκεκριμένη τσάντα όμως ώσπου να τελειώσει και μετά συνεχίζω με άλλη. Μπορεί να κάτσω και μέχρι τες 3 το πρωί. Είναι πάθος. Άμα ξεκινήσω κάτι θέλω να το τελειώνω.».
Η σχέση με την κοινότητα και τα μελλοντικά σχέδια…
Αν και οι ήδη έτοιμες τσάντες είναι αρκετές για να μπορούν να διατεθούν σε κάποιο κατάστημα, η κ. Κυριακίδου μας εκμυστηρεύεται πως δεν είναι στα σχέδια της και δεν θα ήθελε να ανοίξει το δικό της κατάστημα. Προτιμά να λειτουργεί όπως μέχρι τώρα, συμμετέχοντας σε διάφορες εκθέσεις και επικοινωνώντας προσωπικά με τους ενδιαφερόμενους.
Σύμφωνα με τα λεγόμενά της, συμμετείχε ήδη σε διάφορες εκθέσεις με χειροτεχνίες, που διοργανώνονταν κυρίως στο ξενοδοχείο Hilton. Εκεί ήταν αρκετές οι κοπέλες που έδειξαν ενδιαφέρον να αγοράσουν κάποια τσάντα, είτε επί τόπου είτε επικοινωνώντας αργότερα μαζί της ή παραγγέλνοντας κάποιο άλλο παρόμοιο σχέδιο / χρώμα που ήθελαν, ή κάτι που είχαν δει σε δερμάτινο και το ήθελαν σε πλεκτό. «Με τούτο τον τρόπο, στόμα με στόμα εμάθαν με κι άλλες κι έτσι προχωρά η δουλειά».
Στο σημείο αυτό, η κ. Κυριακίδου κάνει ειδική αναφορά στον Εκπρόσωπο των Μαρωνιτών και στην σύζυγό του, για την ευκαιρία που της έδωσαν να αναδείξει τη δουλειά της και στον χώρο της Μαρωνιτικής κοινότητας, μέσω της συμμετοχής της στο Fashion Show που διοργάνωσε η Γυναικεία Πρωτοβουλία Μαρωνιτών. Χαρακτηριστικά δηλώνει: «Τους ευχαριστώ και τους είμαι πραγματικά ευγνώμων, που μου έδωσαν την ευκαιρία να συμμετέχω στο Fashion Show και να δείξω τη δουλειά μου, αλλά και που πάντα με στηρίζουν. Και ο Γιαννάκης και η Τούλλα». Εκτός αυτού, η ίδια με ενθουσιασμό δηλώνει πρόθυμη και πανέτοιμη να συμμετάσχει και σε άλλες εκθέσεις ή Fashion Show που ενδέχεται μελλοντικά να διοργανωθούν από την κοινότητα.
Τρόποι επικοινωνίας…
Οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται να δει και να αγοράσει κάποια τσάντα ή οποιαδήποτε άλλη δημιουργία, ή ακόμη και να παραγγείλει κάποια χειροποίητη τσάντα που είδε ή σκέφτηκε, μπορεί πολύ εύκολα και απλά να επικοινωνήσει απευθείας με την κ. Κυριακίδου.
Η επικοινωνία μπορεί να γίνει είτε μέσω τηλεφώνου είτε από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Υπάρχει σχετική σελίδα στο Facebook με αρκετές φωτογραφίες ως δείγματα χειροποίητων τσαντών, ενώ πολύ σύντομα πρόκειται να ενεργοποιηθεί και λογαριασμός στο Instagram.
Δείτε υλικό από τη δουλειά της:
